Θρηνείτω οὖν Ἡρωδιάς, ἄνομον φόνον αἰτήσασα...Ο Βαπτιστής απετέμνετο και ο Ηρώδης εταράττετο!

Θρηνείτω οὖν Ἡρωδιάς, ἄνομον φόνον αἰτήσασα, οὐ νόμον γὰρ τὸν τοῦ Θεοῦ, οὐ ζῶντα αἰώνα ἠγάπησεν, ἀλλ᾽ ἐπίπλαστον πρόσκαιρον.
Ο Βαπτιστής απετέμνετο και ο Ηρώδης εταράττετο! (από την υμνολογία της εορτής)
ΜΟΝΟΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ. Ενώ η άνομη γυναίκα φαίνεται πως θριαμβεύει με τον θάνατο του προφήτη, αυτός μακαρίζεται και αυτή θρηνεί. Γιατί δεν αγάπησε τον κόσμο

και τον Νόμο του Θεού, πού αναγάγει στην Ζωή την Αιώνια, παρά τον σκοτεινό και επίπλαστο και μάταιο παραλληλο κόσμο πού οδηγεί στα τάρταρα. Δοξάζεται στην γη από τους μάταιους ανθρώπους, καταφέρνει να κάνει υποχείριο της έναν βασιλιά και όμως είναι μια ΔΥΣΤΥΧΗ πού τις αξίζει ο θρήνος. Μόνο οι κολασμένοι θρηνούν την απώλεια του Θεού. Οι νεκροί πνευματικά. Οι άγιοι αγάλλονται αιώνια. Όσο λάμπει ο Μάρτυρας Πρόδρομος , τόσο η Ηρωδιάς ελέγχεται και κολάζεται! Είναι άξια θρήνου. Ότι μεγαλύνεται ενώπιον των ανθρώπων σε βάρος των Αγίων, βδέλυγμα για τον Θεό!

Από την άλλη ο Ηρώδης, ο εξουσιαστης και κυρίαρχος τούτου του αιώνος, πού έχει πρόσκαιρη εξουσία ζωής και θανάτου πάνω στον Πρόδρομο, αντί να επαίρεται και να πανηγυρίζει για τον εξουσιασμό του, ταράττεται, ζεί την οδυνηρή και κολαστική τύψη του ελέγχου. Το Θύμα μακαρίζεται και ο θύτης εκμηδενίζεται, παραλογίζεται, θρηνεί, είναι παιγνιο του σατανά.

Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ. ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΙΟ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΟ. Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΚΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ ΣΚΥΒΑΛΟ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΟΠΛΑΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΥΝΟΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΚΡΙΤΗ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΗΡΕΜΙΑ ΤΟΥ ΕΓΓΥΑΤΑΙ.ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΜΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΝΑ ΒΑΣΙΛΕΨΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΓΙΑΤΙ Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΑΠΟΝΕΚΡΩΣΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΚΤΗΝΩΣΕ. ΟΛΟΙ ΚΡΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ. ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΚΕΡΔΗΣΕ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΩΛΕΣΕ ΤΟΝ ΑΙΩΝΙΟ.


 Oι άνθρωποι του κόσμου, ακούνε πώς ο Πρόδρομος έλεγχε τον Ηρώδη για ανομία και τον φαντάζονται κατσούφη, ηθικολόγο και δικαστή των αλλοτρίων. Έχουν ξεχάσει τί σημαίνει να είσαι αγνός από την κοιλιά της μάνας σου και να μην υποφέρεις την αμαρτία, να σε αναστατώνει και να σε πικραίνει η κακία. Όχι επειδή είσαι ένας φαρισαίος και δικαιώνεις εαυτόν αλλά επειδή είσαι ασύμβατη φύση με κάτι τέτοια. Όπως

ο ευαίσθητος άνθρωπος συμπάσχει για την αρρώστια του άλλου και παλεύει να την κατανικήσει, σαν να είναι δικιά του αρρώστια.ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ. Αυτό το γράφω όχι γιατί το ευαγγέλιο αναφέρεται στην πνευματική εξάρτηση του Ηρώδη από αυτόν, πού τον άκουγε λέει ευχάριστα(στην ουσία ηταν ένας προληπτικός πού έβλεπε τον προφήτη σαν κάτι το εξωπραγματικό μεταφυσικό), ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΠΟΝΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ. Βέβαια άμα είσαι διεστραμμένος τον ΓΙΑΤΡΌ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΑΝ ΕΧΘΡΟ ΣΟΥ. ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΥ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΕΙ ΕΑΥΤΟΝ ΥΓΙΗ ΕΧΕΙ ΣΑΛΕΨΕΙ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ. Ετσι ο Ηρώδης εκδικήθηκε τον ΦΙΛΟ του για την ΑΓΑΠΗ που ο Πρόδρομος ανελλιπώς του έδειχνε. Η Ηρωδιάς και η Σαλώμη ήταν απλά η αφορμή και η υποκίνηση. Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΑΧΑΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΥ ΙΟΥΔΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ. ΟΠΩΣ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΩΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

(κλεμμένες είναι οι περισσότερες σκέψεις και ίσως αυθαίρετα τα συμπεράσματα εκ μέρους μου αλλα μου φαίνονται πειστικά)