"Ευφρανθητι στειρα η ου τικτουσα ρηξον και βοησον η ουκ ωδινουσα οτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η της εχουσης τον ανδρα!"
Ο λόγος του Ησαϊα και του απ. Παύλου με αφορμή την σύλληψη της Θεοτόκου εκ στείρας γυναικός, μας θυμίζει την πραγματικότητα της πολυτεκνίας της εξ εθνών Εκκλησίας σε σχέση με την ιουδαϊκή συναγωγή, πού υπήρξε πρώτη "ευνοούμενη" του Νυμφίου Θεού. Η γαμική αυτή συνάφεια αντεκατεστάθη με την σχέση Νυμφίου Χριστού και Νύμφης Εκκλησίας, της πρώην πόρνης κατά Ιερόν Χρυσόστομο, την οποία ο Κύριος παρέστησε καθαρή "μη έχουσα σπίλον, ή ρυτίδα ή ρύπον".
Η πνευματική στειρότητα και τυπολατρία είναι δεινή ασθένεια πού βασανίζει τους θρησκευτικούς ανθρώπους. Χρειάζεται πνευματική εν Χριστώ ζωή για να έλθει η καρποφορία και η θεοτοκία στον χριστιανό ορθόδοξο. Τότε , η ψυχή σαν την συγκύπτουσα του ευαγγελίου, θα λυτρωθεί από τα δεσμά του Σατανά και θα αναστηθεί άνω θρώσκωντας προς τα μυστήρια του Θεού, διότι και αυτή ως θυγατέρα Αβραάμ, είναι συγκληρονόμος Ιησού Χριστού στην Βασιλεία του Πατερα της.
Ας θυμηθούμε επίσης την ξηρανθεισα συκή αγαπητοί μου αδελφοί και ας δείξουμε έργα μετανοίας. Όχι μόνο σκιώδη φύλλα και τυπολατρεία σαν τον αρχισυνάγωγο του σημερινού ευαγγελίου, κάτω από την οποία σκιά θα αναπαύεται η ασφάλεια της θρησκευτικότητας και της αυτοδικαίωσης μας, αλλά έργα-καρπούς μετανοίας, ώς η συγκύπτουσα πού έλαβε το δώρημα της ανάστασης.
Ο Κύριος πεινά για μας, για την λύτρωση μας.
Προσοχή γιατί ιδού η αξίνη επί το δένδρον κείται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου