Η Σκιά του Θεού

Παραμονή της εορτής του Προδρόμου. 

Μια ημέρα νηστείας και περισυλλογής για το σεβάσμιο πρόσωπο του προφήτη πού μας συγκινεί όλους. 

Η ιστορία επαναλαμβάνεται και αφορά όλες τις εποχές: 

Η διεφθαρμένη ηθικά εξουσία επιχειρεί να φιμώσει την αντίδραση του αγνού ανθρώπου πού έχει για νόμο του την χάρη του Θεού. Ταλαντευόμενος μεταξύ  εκδικητικότητας, δεισιδαιμονίας, πώρωσης και ηδονοφιλίας ο άρχοντας υποχωρεί στους ανήθικους πού κινούν παρασκηνιακά τα νήματα και ο δίκαιος οδηγείται στην εξόντωση και την εξουθένωση. 

Στο τέλος οι καταστάσεις ανατρέπονται:το θύμα τιμάται σαν μάρτυρας και ο δήμιος ελέγχεται και καταδικάζεται από όλους. 

Το ζήτημα είναι η συλλογική συνείδηση να ταυτίζοταν με τον δίκαιο πριν το έγκλημα!Ο φόβος του άρχοντα και η βόλεψη του καθενός μας είναι εγκλήματα και αυτά με την σειρά τους.

 Όμως ειδικά για την περίπτωση του Προδρόμου εμείς χαιρόμαστε. Χαιρόμαστε γιατί ένα πάσχα πριν από την σταύρωση του Κυρίου μας, σκοτώθηκε εκείνος μαρτυρικά, προδιαγράφοντας ΚΑΙ με το τέλος του, τον θάνατο του Χριστού.Εκήρυξε δε και στον Άδη.

Όλη μα όλη η προσωπικότητα του, από την γέννηση ως το έργο του και από την διδασκαλία τού ως τον τρόπο του θανάτου του, είναι 100% ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΗ. 

Και εμείς τιμούμε και σεβόμαστε μια τέτοια αφοσίωση, μια τέτοια ταπείνωση, μια τέτοια διάθεση εναρμόνισης με το θέλημα του Θεού.¨Εζησε ως σκιά του Ενός! 

Υπάρχει πλέον υπέροχο μεγαλείο από το να ζήσεις και να υπάρξεις ως η Σκιά του Θεού;