Προχτές
έβλεπα το αφιέρωμα στην μεγάλη καταστροφή του 22. Με γνήσιες μαρτυρίες
ανθρώπων πού έζησαν τον ξεριζωμό. Αυτό πού με τρομάζει δεν είναι πού μία
Ρεπούση λέει όσα λέει, αλλά της δίνεται βήμα να τα λέει χωρίς καμιά
αντίδραση. Όμως η δημοκρατία δεν λειτουργεί έτσι. Αν η πολιτεία των
πολιτευομένων είναι φαυλοκρατία υπάρχει και η δικαιοσύνη πού θέλω να
πιστεύω είναι σε μεγάλο βαθμό ακόμα αδιάφθορη.Και
πιό πολύ με πικραίνει πού συνηθίσαμε στην ανοησία και την αποπνιχτική
κακία. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Είναι κακία και χυδαιότητα σκέψης.
Πάνω κάτω είναι στο ίδιο μέγεθος όλων αυτών πού αμφισβητούν το
ολοκαύτωμα επειδή οι ναζί κοντράρουν τους κακούς πολιτικούς.Συνηθίσαμε
στην αμνηστεία της χυδαιότητας.Τέτοιους ανθρώπους θα έπρεπε να τους στέλνει ο λαός στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.Δίνουμε βήμα στο Τίποτα.
Η κ.
Ρεπούση προβάλει το ανούσιο επιχείρημα πώς τα θρησκευτικά θα πρέπει να
καταργηθούν από το σχολικό πρόγραμμα γιατί η κυρίαρχη θέση τους ( Η ΠΟΙΑ;;;) κοντράρει τις θετικές
επιστήμες της βιολογίας και της φυσικής. Πολύ ορθά παρατηρεί ο φίλος της
Χριστιανικής Βιβλιογραφίας πώς η Φυσική δεν γνωρίζει κενά και το μάθημα
των θρησκευτικών δεν αναπληρώνεται από καμιά θρησκειολογία ανύπαρκτου
και αφηρημένου περιεχομένου, ξένη με τις ανάγκες
των ελλήνων μαθητών.Η κ. Ρεπούση ζεί στον 18ο αιώνα του Γαλλικού
Διαφωτισμού και στην Ευρώπη της μαύρης κατάρας του παπικού φεουδαλισμού,
όπως όλοι οι χαριτωμένοι και αστοιχείωτοι συνεργάτες και ομοιδεάτες της ξεπλυμένοι γραικύλοι. Δεν έχει ιδέα
από ορθοδοξία και επιστήμη. Πιστεύει πώς βρίσκεται σε ένα φοιτητικό
αμφιθέατρο και εξασκεί ζηλωτικά κάποιον ιερό αγώνα διαφώτισης.Δεν έχει
ιδέα πώς άλλο το αντικείμενο της θεολογίας και άλλο της επιστήμης. Πώς
στην καθ'ημάς Ανατολή δεν υπήρξε σύγκρουση ποτέ. Αμφιβάλλω αν έχει
ξεφυλλίσει καν ένα βιβλίο θρησκευτικών στο σύγχρονο σχολείο. Αμφιβάλλω αν διακρίνει πώς ο Έλληνας ορθόδοξος ή μη, άθεος, ένθεος ή θρησκευόμενος την ορθοδοξία την εισπνέει από την κούνια του και ορίζει την ζωή του, ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις του.Η κ. Ρεπούση
ζεί σε έναν κόσμο συνθημάτων, μεσαιωνικό και ανεδαφικό. Είναι
αστοιχείωτη, αγράμματη και ατεκμηρίωτη επιστημονικά. Μια τυχάρπαστη πού
παπαγαλίζει ιδεολογήματα. Το λέω με πάσα νομική ευθύνη σαν θεολόγος και
ιερέας. Απλή και απλοϊκή αφισοκολλήτρια στον αγώνα της παγκοσμιοποίησης
και του αφελληνισμού.Μοιάζει με κάτι λαϊκές κόρες του μεσοπολέμου πού ζούν για την ηθική χωρίς να την έχουν ασκήσει ποτέ. Και όλοι εμείς για ακόμα μια φορά το λέω , αμνηστεύουμε την εμπάθεια και την τυχαιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου