Ο παραλογισμός του αντισημιτισμού

Μια πού το καλούν οι ημέρες και η παρελθούσα Κυριακή των προπατόρων θα σας ξεκαθαρίσω κάτι: Δεν συμπάθησα ποτέ , ούτε κατάλαβα τον αντισημιτισμό.Και μάλιστα από χριστιανούς.Και όχι τώρα πού οι κοινές και συρμιαίες γνώμες τις εποχής και η επιβολή του δημοκρατικά ορθού το επιβάλει. Ποτέ δεν συμπάθησα μανιφέστα και προκατ αντιρατσιστικές στομφολογίες. Γιατί κάτι πού το θεωρώ απότοκο της ανθρωπίνης συναίσθησης και της ιερατικής ορθοδόξου συνείδησης μου, ως ορθό δεν χρειάζεται να το προσλάβω σαν πολιτικό ή ουμανιστικό σύνθημα για να το ασπαστώ.Ο αντισημιτισμός μου είναι αδιανόητος γιατί είναι απλά απάνθρωπος και ψυχοφθόρος σαν παράλογο μίσος, όπως κάθε μίσος.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο σιωνισμός είναι αυτό που μας ξενίζει, μας πονά και μας βρίσκει πολέμιους ενάντια του. Όπως κάθε τυφλή εθνικιστική και μισαλλόδοξη θρησκευτική κίνηση. Οι σιωνιστές δεν είναι απλά ανθέλληνες. Είναι αντί οποιουδήποτε δεν είναι ορθόδοξος εβραίος. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις ζηλωτικές ομάδες. Το ισλάμ έχει τους ταλιμπάν και τους ισλαμιστές της τζιχάντ, ο καθολικισμός τους ιησουίτες και την ιερά εξέταση, οι καθ ημάς μερικούς ανορθόδοξους φανατικούς πού δεν έχουν σχέση με Χριστό και εκκλησία. Έτσι και οι ιουδαίοι έχουν τους σιωνιστές, οι οποίοι κάποτε επηρεάζουν και επιβάλλουν την γνώμη τους στους πολλούς, κάποτε βρίσκονται εν υπνώσει.

Λοιπόν οι εβραίοι είναι ένας καταδιωγμένος λαός μέσα στην ιστορία, με υψηλή την αίσθηση της εθνικής και θρησκευτικής ενότητας, έπαθαν τα πάνδεινα χωρίς να αφανιστούν, αναπτύσσουν θαυμαστή αλληλεγγύη μεταξύ τους και μας παρέδωσαν θαυμαστή φιλολογία εκ της οποίας το μεγαλύτερο μέρος είναι η Παλαιά Διαθήκη, ιερό βιβλίο των Χριστιανών. Καταλαβαίνω πώς η απολογητική πολλών χριστιανών και στις μέρες μας έναντι εθνικών και αντιχρίστων επιβάλει πολλές φορές όχι απλά την διαφοροποίηση από τον ιουδαϊσμό- πράγμα δεδομένο και αυτονόητο για την υπεροικουμενική Εκκλησία- αλλά και μια πολεμική εναντίον τους προς επίρρωσιν της διαφοροποίησης και της ανάσχεσης συκοφαντιών, ότι είμαστε δηλαδή ιουδαιοχριστιανοί και συνέχεια του ιουδαϊσμού. Όμως πιστέψτε με δεν χρειάζεται αυτή η μανιώδης υπαναχώρηση και απολογητική γιατί δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα ενάντι αμαθών και κακοβούλων ανθρώπων ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΕΙΣΤΟΥΝ στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Ο Χριστός πρώτον είναι ο υπερεθνικός Λυτρωτής και δεύτερον δεν κινδυνεύει η ελληνικότητα μας από την χριστιανική μας πίστη και ταυτότητα. Αντιθέτως εμείς οι έλληνες προσφέραμε με την Γλώσσα και την Διανόηση μας αρκετά στην υπόθεση της ορθόδοξης θεολογίας και του Ευαγγελίου, χωρίς να διεκδικούμε τα πρωτοτόκια.

Ας μην ξεχνάμε πώς ο Ιησούς Χριστός, η Υπεραγία Θεοτόκος, οι Απόστολοι, οι προφήτες, οι πρώτοι χριστιανοί ήταν ιουδαίοι, έζησαν και αναπτύχθηκαν σε ιουδαϊκό περιβάλλον και παρέμειναν "μισητοί ιουδαίοι" και για την εποχή τους, αλλά και για κάθε εποχή.