Τί θέλησε ο Χριστός

Ο άγιος Ιερώνυμος, αγρυπνά στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ, την νύχτα των Χριστουγέννων. 

Σκέφτεται ότι έχει αφήσει τα πάντα πάνω στην γή και είναι ένας φτωχός και αμαρτωλός μοναχός, πού δεν έχει να προσφέρει τίποτα στο Νέον Παιδίον πού απόψε γεννάται. 

Η συντριβή και η κατάνυξη του είναι μεγάλη! 

Είναι αυτή  η συντριβή και κατάνυξη πού αισθάνονται αποκλειστικά οι ψυχές πού παραδόθηκαν στον Νυμφίο και νιώθουν τα άρρητα , την πονεμένη χαρμολύπη και την αγία παιδική κατάπληξη και τις χαρές του θείου έρωτα, μια παραμονή Χριστουγέννων σε έναν τόσο ευλογημένο χώρο! 

"Τί να σου προσφέρω Κύριε, εγώ ο αμαρτωλός, φτωχός και ανάξιος;". Και ιδού φωνή από την αγία Φάτνη: "Τις αμαρτίες σου Ιερώνυμε, τις αμαρτίες σου"!

Αυτό θέλει ο Θεός από εμάς. Μια διαρκή μετάνοια. Ο αμνός πού αίρει τας αμαρτίας του κόσμου! 

Δεν θέλει τίποτα δικό Του και τίποτα φανταχτερό και σπουδαίο, αλλά αυτό το βδελυρό! 

Για να μας λαφρώσει ακόμα μια φορά! Για να μας λυτρώσει έτι και έτι.

Ετέχθην ημίν σήμερον Σωτήρ και καλέσουσιν το όνομα Αυτού Ιησούς! Ότι Αυτός σώσει τον λαόν Αυτού εκ των αμαρτιών αυτών! Νυν και αεί!