Πυκνό και μεστό εορτολογικών θεμάτων το παρόν Σαββατοκύριακο! Το θαύμα
του Αγίου Θεοδώρου,η αναστήλωση των εικόνων, η εορτή της Ορθοδοξίας! Όλη
αυτη η εβδομάδα πού πέρασε είναι αφιερωμένη στην π ί σ τ η και μάλιστα στην πίστη
πού έδειξαν οι απόστολοι, οι προφήτες, οι ομολογητές,οι Άγιοι της
ορθοδοξίας. Χαρακτηριστικό είναι το αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής,
πού είναι ένας ύμνος στην πίστη των προφητών και των δικαίων της
ΠΔ.Πίστη σημαίνει και πιστότητα, γνησιότητα, αλλά και ελπίδα. Να
γιατί, προβάλλεται αυτή την πρώτη εβδομάδα της σαρακοστής. Έχουμε έναν
στόχο: τον Αναστημένο Χριστό, το Πάσχα της Εκκλησίας. Στο μακρυνό ταξίδι
δεν φτάνει να ξέρουμε πού πηγαίνουμε, αλλά και ΠΟΙΟΝ θα συναντήσουμε.
Χωρίς το όπλο της πίστης, της υπομονής, της γνώσης πώς θα βγούμε στο
μέγα πέλαγος με τις τρικυμίες και τους πειρασμούς; Χωρίς την γνησιότητα,
πώς θα φτάσουμε στο αναγνωρίσιμο λιμάνι; Και χωρίς την ελπίδα της
επαγγελίας, με ποιό θάρρος θα διαπλεύσουμε άφοβα; Μας καλεί η Εκκλησία
να στερεωθούμε στην πίστη. Για να προχωρήσουμε περαιτέρω.
Λιτανεύουμε σήμερα τις άγιες Εικόνες, τα Τίμια Ξύλα του Σταυρού, τα λείψανα.Με αυτήν την μεγαλόπρεπη τελετή, δεν ομολογούμε μόνον την αληθή σάρκωση του Λόγου του Θεού, ούτε τον καθαγιασμό των αγίων ανδρών και γυναικών και των τιμίων συμβόλων. Είναι μια απόδειξη ομολογίας αυτή η λιτανεία, η ύψωση, η περιφορά. Αυτή η χαρμόσυνη πανήγυρη, γίνεται για να διατρανώσουμε, την πίστη και την προσδοκία στην επαγγελία της Ανάστασης.Ιδού, πού η πορφυροβαμμένη με τα ιερά αίματα των Μαρτύρων και Ομολογητών της πίστεως η Νύμφη του Χριστού Εκκλησία, λαμπρύνεται και δοξάζεται. Είναι μια ομολογία δόξας,αλλά ταυτόχρονα και ένας αρραβώνας, μία δέσμευση. Είναι σαν να καθομολογούμε αφοσίωση σε μια ζωή μαρτυρίου και μαρτυρίας, θυσιαστικής έως θανάτου αγάπης για τον Χριστό. Και σε αυτή την ομολογία δεν υπάρχει ίχνος φανατισμού ή μισαλλοδοξίας.Γιατί η καθομολογία μας υψώνοντας τις εικόνες, φωτίζεται από το φως της ελπίδας και της βεβαιότητας στην ανάσταση την δική μας, στην αποκατάσταση όλης της ανθρωπίνου φύσεως και της κτίσης του Θεού την ανακαίνιση. Εορτάζουμε την δόξα και την φιλανθρωπία του Κυρίου και υποσχόμαστε αφοσίωση και αγώνα. Ομολογούμε πώς και ο δικός μας δρόμος θα είναι σταυρώσιμος, αλλά ιδού πού στο τέλος της πορείας φέγγει η αγία δικαίωση και πέραν αυτής η ατελεύτητη δόξα και χαρμονή.
Στην εικονοκλαστική κοινωνία της περιφρόνησης και της πνευματικής αδιαφορίας, η χαρά του Χριστιανού, η αγάπη και η μέριμνα του για τον καθαγιασμό της φύσης του, και του κόσμου γύρω του, μοιάζει με βλάσφημη παραφωνία. Αντικρύζουμε καθημερινά τον ευτελισμό του ανθρωπίνου προσώπου, την καθυπόταξη του ψυχοσωματικού ανθρώπου, υπερ ού απέθανεν Χριστός στα βδελυρά πάθη και την οικολογική καταστροφή πού μαρτυρεί σκοτισμό και δαιμονισμό ακόμα της συνείδησης μας. Η Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι μια προκλητική πράξη της Εκκλησίας, μια δημόσια ομολογία και αντιστροφη των κοσμικών τετριμμένων, προς τα άνω. Μια υπενθύμιση για αποκατάσταση και επιστροφή, στην πηγή της ωραιότητας, της ζωής, της δημιουργίας, της θείας ενέργειας πού ουσιοποιεί το πάν! Ας γίνουμε λοιπόν καθ' όλον το έτος, μάρτυρες και ποιητές αυτής της ανακαίνισης και σύμβολα ζωντανά της αναστάσεως, πού παρέχει ο Δημιουργός και Παντοκράτωρ Κύριος. Ας γίνουμε το κάτοπτρο του Ενός φωτός , του ωραίου, απερίγραπτου και ανακαινιστικού, ομορφαίνοντας τον κόσμο γύρω μας. Αυτή είναι η αληθινή ομολογία!
ππκ 27-2-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου