Κυριακή Ι΄Λουκά: Της Συγκύπτουσας

Μια σημαντική περικοπή, πού επανέρχεται κάθε αρχές Δεκεμβρίου, μας παραθέτει η Εκκλησία μας αύριο: την θεραπεία της συγκύπτουσας γυναίκας. Είναι καθαρά μια εισαγωγική στα Χριστούγεννα περικοπή, καθ' όσον καταλήγει με την διαπίστωση του Κυρίου, πώς η πάσχουσα γυναίκα είναι θυγατέρα του προπάτορα Αβραάμ και άξιζε και εκείνη την πρόνοια και την θεραπεία.
Η περικοπή διαπραγματεύεται πρώτον το θέμα της ασθενείας, αποφορτίζοντας το από ιουδαϊκές προλήψεις της εποχής και δεύτερον την μάστιγα της υποκριτικής τυπολατρείας πού γεννάει ο φθόνος.
Αρχικά, ο Κύριος δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια παρεξηγήσεων για την προέλευση του κακού και της ασθένειας, του πόνου και της συμφοράς. Η γυναίκα αυτή είναι δεμένη από τον Σατανά. Αφήνει δηλαδή να εννοηθεί ότι μια άστατη και άσωτη προηγούμενη ζωή της, έδωσε χώρο στον εχθρό να την δοκιμάσει με ισχυρή και χρόνια μάστιγα και πώς δεν είναι ο εκδικητής και προσβληθείς Θεός των Ιουδαίων ο αίτιος του πόνου της, αλλά οι αμαρτίες της. Ωστόσο, επιδοκιμάζεται η ταπείνωση και η μετάνοια της γυναίκας.

Επικατάρατη για τον μωσαϊκό νόμο και σεσημασμένη με την σφραγίδα της αμαρτίας για την κατάσταση της, ενώπιον των οφθαλμών αυτών πού τιτλοφορούνται δίκαιοι και άμωμοι, συνηθίζει να προσέρχεται ταπεινά στην Συναγωγή, στον τόπο όπου ακούγεται ο νόμος του Θεού, τον οποίον Θεό ουδόλως μισεί ή καταράται για την ασθένεια της. Είναι συντετριμμένη και τεταπεινωμένη τη καρδία ενώπιον του Θεού και σωματικά και πνευματικά, διότι δεν μπορεί να στραφεί και να δεηθεί πρός τον ουρανό και θα λέγαμε πώς η Συναγωγή είναι ο χώρος της ελπίδας της, διότι εκεί ερμηνεύεται και προκαταγγέλεται ο Μεσσίας, ο Λυτρωτής της. Και σε αυτήν την κατάσταση ατενίζοντας την ο Ερχόμενος Χριστός επιβραβεύει την υπομονή και ταπείνωση της και την λύει από την κατάρα του σατανά του ανθρωποκτόνου και φθονερού.

Η πραγματική όμως και κολάσιμη και φοβερή ασθένεια και μάστιγα δεν είναι το πάθος της γυναίκας, το σωματικό και επιφανειακό, αλλά το σκουλήκι του μυσαρού φθόνου, πού διακατέχει τον άρχοντα της Συναγωγής. Γέννημα αληθώς εχιδνών και απόγονος των γογγυζόντων της ερήμου Ιουδαίων, είναι ο πραγματικός επαναστάτης και εχθρός του Θεού και του Απεσταλμένου του. Στο σώμα υγιής και στο αξίωμα μέγας, μα στην ψυχή ασθενής και καταλαβωμένος από θανατερά πάθη: τον φθόνο, το μίσος, την υποκρισία, τον ζηλωτισμό της άκρατης τυπολατρείας πού του εξασφαλίζει τον σεβασμό και τον φόβο των απλών ανθρώπων. Βλέπει και μισεί τον Νέο Νόμο της αγάπης, αυτόν πού οι μεγάλοι προφήτες, τους οποίους όφειλε να γνωρίζει και τους εδίδασκε, προκατήγγειλαν πώς θα χαραχθεί στις καρδιές των ανθρώπων. Απειλείται, μισεί, κινείται κατά του Χριστού, διδάσκει την υποκρισία στους υφισταμένους, επικαλείται τον Μωϋσή, κατεβάζει τον Θεό στα μέτρα της τυφλότητας και της αναξιότητας του. Και παίρνει την οφειλόμενη απάντηση από το θείο Στόμα: Υποκριτή, δεν αξίζει αυτή η κόρη του Αβραάμ, αυτή η απόγονος της σωτηρίας περισσότερο από το κτήμα σου, το βόδι σου, για το οποίο θα διακινδύνευες να θεωρηθείς άνομος για να το διασώσεις;

Φαίνεται, αγαπητοί αδελφοί, πώς και εμείς οι χριστιανοί ορθόδοξοι τα έχουμε καλώς τακτοποιημένα όλα στον πεπερασμένο νοικοκύρη νου μας. Τελούμε τυπικά τα θρησκευτικά μας καθήκοντα, φροντίζουμε με επιμέλεια να είμαστε καθεστωτικά καθεστωτικοί και αρεστοί στην εύνοια των θρησκευτικών ανθρώπων. Εμμένουμε στον τύπο, στο ένδυμα και χάνουμε την ουσία. Αγανακτούμε για την παρέκκλιση των αδελφών μας από την ηθική τάξη και από το ορθό ήθος, είμαστε επιφυλακτικοί και κατηγορηματικά κατήγοροι απέναντι σε αυτόν πού πειράζεται και δοκιμάζεται και αδυνατούμε να κοιτάξουμε τις δικές μας αδυναμίες. Συγκύπτει η ψυχή μας προς τα υλικά και τα εντυπωσιακά του βίου, έχουμε κάμει την Γραφή και τους Κανόνες χάρακα απαρέγκλιτης ζωής πού δεν εμπνέεται από ταπείνωση και αγάπη. Φθονούμε και κατηγοριοποιούμε όσους δεν βαδίζουν κατά τα πρότυπα και τα στεγανά μας.

Από το καθεστώς της θρησκείας έρχεται ο Ιησούς να μας ανελκύσει στο μεγαλείο και την ζωή της πίστης. Έρχεται να δώσει ουσία στην ευσέβεια μας και φόβο Θεού στην ευλάβεια μας, περιεχόμενο ζωηρό και πρακτικό στην τυπική μας πίστη. Έρχεται ως συγκλονιστική Αποκάλυψη καινού ανθρώπου να μας αναμορφώσει και να αναπλάσει το είδος μας.

Έρχεται ως Πρόσωπο για να μας χαρίσει πρόσωπο και ως Σάρκα για να σαρκώσει την ελπίδα μας. Έρχεται ως Νομοδότης ζωής καινής για να μας απαλλάξει από τις νομοτέλειες και τα νομικές μας έγνοιες, τα σίγουρα και τα ασφαλή. Έρχεται ως Ανάσταση για να μας ανελκύσει από τον άδη της ανθρώπινης σκέψης και τυρρανίας!

Ας τον αφήσουμε να μας ανορθώσει. Να συντρίψει τα στεγανά μας. Ας ετοιμάσουμε καρδία τεταπεινωμένη και συντετριμμένη ως φάτνη έλλογου ζώου στον Ερχόμενο Ιησού και εύχομαι και στην δική μας ανόρθωση και αποκάλυψη με την αγάπη και το έλεος του Πατέρα μας Θεού. Εύχομαι να ζήσουμε όχι ως ψυχροί τηρητές ενός Νόμου, αλλά ως γνήσιοι υιοθετηθέντες κληρονόμοι μιας αληθινής Βασιλείας.

Καλό υπόλοιπο σαρακοστής.

7-12-13 π πκ [π. Παντελεήμων Kρούσκος]