Περί του φοβερού και τρομερού Κώδικα Ντα Βίντσι

Διαβάζω πάλι κάτι δημοσιεύματα αγανάκτησης για την κινηματογραφικά μέτρια μεταφορά του μυθιστορήματος Κώδικας Da Vinci και την προβολή του στην τηλεόραση. 

Σταματείστε να αγανακτείτε και να φέρεστε ως βρέφη αρτίτοκα , τα οποία μόλις χτες βγήκαν στον κόσμο. 

Η Εκκλησία διώκεται εξ αρχής της εμφανίσεως της μέσα στον κόσμο και οι πλάνες είναι αρχαίες.

Αν επιλέξατε να ζείτε ως χριστιανοί ορθόδοξοι , πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για την πραγματικότητα.

Ειδικότερα δε για το έργο: Γνωρίζουμε την προέλευση του συγγραφέα, ο οποίος για διαφημιστικούς λόγους, παρέλειψε να επαναλάβει την μυθιστορηματική προοπτική και διάσταση του έργου. 

Είναι ένα παραμύθι. Ένα παραμύθι , στηριγμένο σε δοξασίες μεσαιωνικές,χυδαίου και ημιβάρβαρου παγανισμού ,  πού εν πάση περιπτώσει δεν αφορούν κάν την καθ'ημάς παράδοση της Ανατολής.

Αν οι αιχμές προς την Εκκλησία και οι σκόπιμα διαδεδομένες εντυπώσεις είναι ... επικίνδυνες ας ασχοληθεί με όλα αυτά το ίδρυμα του Βατικανού, πού έχει παράδοση στις πυρές και τις αρές.

Η ταινία δεν μας αφορά ως χριστιανούς ορθοδόξους, ούτε απαιτεί την οποιαδήποτε απολογία μας.

Αυτήν την στιγμή θα έπρεπε να ασχολούμαστε με κάτι πού αγγίζει τον Θεό τον ίδιο. 

Μας τραβάνε απεγνωσμένα κάτω, οι δαίμονες του κόσμου.

Μας περιπαίζουν σε ένα αδιέξοδο παιχνίδι γραφικότητας.

Kλείνω με σχόλιο της Mαρίας Σταματιάδη από το ΦΒ:

Το έργο, ως έργο, είναι δελεαστικό, όπως κάθε νεοεποχίτικη μπαρούφα. Το ότι ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΆ είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός! Το ότι κάνει έμμεση και αποτελεσματική προπαγάνδα, είναι επίσης γεγονός. Το ότι εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο δυτικής (υπο)κουλτούρας, είναι επίσης γεγονός... Προς τι τόσος θόρυβος;;; Τι 'χες Γιάννη... τι 'χα πάντα...