Οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ' ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.
Αθάνατα λόγια με ανέκφραστο μεγαλείο! Μόνο ένας Θεός μπορεί να μιλήσει έτσι. Μόνον ο Θεός μπορεί να φτάσει
σε τέτοια άφατη κένωση. Η ταπείνωση είναι το μέγα γνώρισμα του Θεού.
Μόνο ο διάβολος είναι υπερήφανος και ο άνθρωπος πού θα συναινέσει στην
πικρή ηδονή της αλαζονείας. Αυτή πού μοιάζει με την ευχαρίστηση κάποιου
πού γλείφει το ξυράφι και γεύεται το αίμα του, μέχρι να απομείνει χωρίς
γλώσσα.Η αυτοκαταστροφή του αλαζόνα.
Αυτά τα λόγια δεν τα είπε ο Χριστός
μόνο για τους μεγιστάνες και τους βασιλείς, για όλους τα είπε. Όλοι μας
κρύβουμε έναν μικρό εξουσιαστή πού προσπαθεί να επιβληθεί στους άλλους.
Από την οικογένεια και την εργασία, έως τον κοινωνικό περίγυρο. Και όταν
αυτός ο άνθρωπος λαμβάνει και μια δημόσια εξουσία, ο Θεός να φυλάει και
εκείνον και τους άλλους.
Λύτρον αντι πολλών. Και όχι όλων. Γιατί πολλοί ακούνε για την Ζωή,
βλέπουνε την Ζωή, αλλά δεν την αποδέχονται. Μένουν στην σκιά του
θανάτου. Και περιφρονούν το χυμένο αίμα του Θεού πού έγινε άνθρωπος
εσταυρωμένος γι αυτούς και διάκονος των δούλων Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου