Σχόλια στον "εκατόνταρχο"

Ο Χριστός όταν είδε την πίστη του εκατόνταρχου, θαύμασε, λέει το σημερινό ευαγγέλιο. Αφού ήταν προγνώστης, γιατί θαύμασε; Έδειξε ανοιχτά τον θαυμασμό του, για να αναδείξει τον περιφρονημένο από τους "εκλεκτούς" ειδωλολάτρη. Να τους δείξει πώς υπάρχει κρυμμένη αγιότητα, εκεί πού όλοι μας όσοι έχουμε σιγουριά για την αγιότητα μας, απαξιούμε να δούμε...! Το ίδιο έκανε και με την αιμορροούσα και την χαναναία. Είχε φιλανθρωπία ο Χριστός να δείχνει τέτοια παραδείγματα, για να ελέγχει νοοτροπίες αποκλειστικότητας στο θείο. Να μην μας τυφλώσει η σιγουριά, αδέλφια μου. Πάντα να διεκδικούμε τον Θεό μας και την αγάπη Του και να μην θεωρούμε κανενός είδους πνευματικότητα ή ακόμα χειρότερα σωτηρία και ανωτερότητα δεδομένη.Ο Θεός και από τις πέτρες ανέδειξε παιδιά στον Αβραάμ

Πολλές φορές τα βάζουμε με τον Θεό, γιατί "δεν είναι εκεί όταν τον χρειαζόμαστε",δεν μας κάνει χάρες, δεν μας επισκέπτεται όπως κάνει "σε αυτόν εκεί", "δεν μας καταδέχεται" όπως κάνει με κάποια από τα "εκλεκτά παιδιά του".Και ομως ο Θεός είναι πάντα εκεί και χτυπά την θύρα της ζωής μας και εμείς επειδή ο οίκος του σπιτιού μας είναι πλήρης από τον εαυτό μας, δεν Τον αφήνουμε να μπεί, γιατί κύρια δεν αδειάζουμε να Τον δούμε. Ενώ αυτός ο εκατόνταρχος, ένας ειδωλολάτρης εξουσιαστης,πόση ταπείνωση και σοφία έκρυβε! "Κύριε, δεν είμαι άξιος να εισέλθης κάτω από την δική μου στέγη" Και επειδή ταπεινώθηκε επαινέθηκε και Τον επισκέφτηκε στ αλήθεια ο Θεός. Είχε τον οίκο της ψυχής του, σαρωμένο και στολισμένο για να Τον υποδεχτεί και το δικό του θέλημα εξορισμένο από την καρδιά του. Μήπως το ίδιο δεν έκανε κι ο Πέτρος μετά το θαύμα της αλιείας όταν είπε στον Χριστό: Κύριε,είμαι άνθρωπος αμαρτωλός, φύγε από κοντά μου... Μήπως ο Δανιήλ,ο αγνότερος άνθρωπος πού υπήρξε ποτέ, δεν αναλύθηκε από τρόμο μέγα όταν είδε τον άγγελο, απεσταλμένο του Θεού;... Μήπως ο Μωϋσής , ένας πρίγκηπας, δεν προφασίστηκε βραδυγλωσσία, αποποιούμενος την αποστολή του από εσχάτη ταπείνωση;Μήπως αυτή η αγία αμαρτωλή δεν έβγαλε λέξη, αλλά ταπεινώθηκε με θάρρος , πηγαίνοντας να τον διακονήσει από πίσω του, μην τολμώντας να Τον αντικρύσει;

Ω αγία ταπείνωση! Πόσο μας έχεις λείψει!Έλα κοντά μας και μην μας αφήσεις ποτέ. Εσύ είσαι το κόκκινο χαλί πού θα βαδίσει ο Βασιλιάς να μπεί στης καρδίας μας το παλάτι!

από την σελίδα μου στο ΦΒ