Δος μου κι εμένα άνεση, Παναγιά μου, πριν ν’ απέλθω και πλέον δεν θα υπάρχω.(Αλεξ. Παπαδ.)
Παρασκευή, Απριλίου 03, 2009
Του ακαθίστου ύμνου
Το προσταχθέν μυστικώς, λαβών εν γνώσει, εν τη σκηνή του Ιωσήφ σπουδή επέστη, ο ασώματος λέγων τη απειρογάμω. Ο κλίνας τη καταβάσει τους ουρανούς,χωρείται αναλλοιώτως όλος εν σοι, Ον και βλέπων εν μήτρα σου,λαβόντα δούλου μορφήν , εξίσταμαι κραυγάζων σοι. Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου