Χειροτονία φίλου διακόνου

Σήμερα η ενορία μας έχασε έναν ψάλτη και πολύτιμο συνεργάτη-κατηχητή, αλλά η τοπική μας Εκκλησία κέρδισε ένα διαμάντι έναν άξιο διάκονο-λειτουργό, τον πατέρα Κωνσταντίνο Σμαλιό.

Ο "Κώστας μας", ο αριστερός ψάλτης του "Χριστού μας" είδε σήμερα το όνειρο του να γίνεται πραγματικότητα, εισήλθε εκεί όπου και οι άγιοι άγγελοι επιθυμούσιν παρακύψαι.

Άξιος συνεργάτης, καλός και πολύτιμος φίλος, αγαπητός σε όλους και στον γράφοντα, από παιδί κοντά στην Εκκλησία και στον μεγάλο Αγαπημένο Κύριο Ιησού, θεολογικά κατηρτισμένος σε Αθωνιάδα και Θεολογική εν Αθήνησι Σχολή,αλλά και πράγμα σπάνιο και δυσεύρετο:θεολογών εν τω βίω, πάνγλυκος μελωδός της θείας δόξας,από χριστιανικότατη οικογένεια, απλούς,πράος,ησύχιος, εικόνα χριστιανού νέου και οικογενειάρχη πάγκαλη, ένας χαριτωμένος ταπεινός άνθρωπος της ειρήνης που μας κέρδησε όλους και τον βάλαμε στην καρδιά μας.

Είμαι σίγουρος Κώστα,πλέον πάτερ Κωνσταντίνε, τίμιε αδερφέ και συλλειτουργέ, πώς χαρά έγινε σήμερα όχι μόνο επί γης αλλά και σ'αυτόν τον ουρανό, όχι γιατί κέρδησε πρόβατον απολωλός κατά το ευαγγελικό λόγιο, αλλά γιατί κατεστάθη ποιμένας άξιος , αξιότατος της μαρτυρικής του Χριστού Εκκλησίας επί γης, εσύ αγαπητέ μου Κωνσταντίνε.

Συγχαίρω και χαίρω και εγώ μαζί σου. Ανυπομονώ για την στιγμή που θα συλλειτουργήσουμε,εντός πλέον του αγίου θυσιαστηρίου. Να μας θυμάσαι στις προσευχές σου,αδερφέ μου. Σε φιλώ και από δω σταυρωτά και στο χέρι , όπως το πρωί αμέσως μετά την χειροτονία σου.

Άξιος αδερφέ μου, Πανάξιος.