Δος μου κι εμένα άνεση, Παναγιά μου, πριν ν’ απέλθω και πλέον δεν θα υπάρχω.(Αλεξ. Παπαδ.)
Πέμπτη, Μαρτίου 18, 2010
Σαρακοστιανά(32):Το Τέλος εγγίζει, και µέλλεις θορυβείσθαι
Ψυχή µου, ψυχή µου, ανάστα, τι καθεύδεις;. Το Τέλος εγγίζει, και µέλλεις θορυβείσθαι. Ανάνηψον ουν, ίνα φείσηταί σου Χριστός ο Θεός,ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών(Κοντάκιον)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου