Μὲ σφιγμένην ἀπὸ πόνον τὴν καρδίαν ὅλη ἡ ἀνθρωπότης ζῇ τὸ δρᾶμα τοῦ τεκτονικοῦ σεισμοῦ ποὺ συνεκλόνισε τὴν Ἰαπωνίαν καὶ ἐστοίχισε τὴν ζωὴν εἰς πολλοὺς συνανθρώπους μας. Μὲ ἀγωνίαν βλέπει τὰς παραπλεύρους ζημίας εἰς τὴν Χώραν τοῦ Ἀνατέλλοντος Ἡλίου καὶ εἰς τὰς ἄλλας χώρας τοῦ Εἰρηνικοῦ Ὠκεανοῦ.
Προσευχαὶ ἀπευθύνονται ἀπὸ κάθε γωνίαν τῆς γῆς τόσον ὑπὲρ τῶν ἀπολεσθέντων, ὅσον καὶ ὑπὲρ τῶν ἐξακολουθητικῶς δοκιμαζομένων καὶ κινδυνευόντων ἀπὸ τὰς μετασεισμικὰς ἐκρήξεις τοῦ ἐγκελάδου.
Ἀλλ’ ἦλθεν, ἀλλοίμονον!, ὡς μία ἀκόμη τραγικὴ συνέπεια τοῦ σεισμοῦ, ἡ ἔκρηξις τοῦ πυρηνικοῦ ἀντιδραστῆρος τῆς Φουκοσίμα, διὰ νὰ καταστήσῃ ἀκόμη φρικαλεώτερον τὸν ἐφιάλτην τῆς Ἰαπωνίας.
Αἱ ἀπαίσιαι συνέπειαι αὐτῆς ὁσημέραι θὰ γίνωνται εὐρύτερον ἀντιληπταί. Καὶ ὅσον μὲν ἀφορᾷ εἰς τὸν σεισμόν, ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει λόγον. Τὰ αἴτιά του τὸν ὑπερβαίνουν. Ὅσον ἀφορᾷ ὅμως εἰς τὴν ἔκρηξιν τοῦ πυρηνικοῦ ἀντιδραστῆρος καὶ εἰς τὴν πυρηνικὴν ἐνέργειαν γενικώτερον, λόγος ὑπάρχει.
Μὲ ὅλον τὸν ὀφειλόμενον πρὸς τὴν ἐπιστήμην σεβασμόν, εἰς τὴν τοσοῦτον ἐπικίνδυνον δι’ αὐτὴν τὴν ἐπιβίωσιν τῆς ἀνθρωπότητος πυρηνικὴν ἐνέργειαν, ἀντιπροτείνομεν τὰς ἀκινδύνους πρασίνας μορφὰς ἐνεργείας, αἱ ὁποῖαι καὶ τὸ περιβάλλον σέβονται καὶ τὸν ἄνθρωπον δύνανται ἐπαρκέστατα νὰ ὑπηρετήσουν εἰς τὰς ἀνάγκας του.
Ὁ Δημιουργὸς μᾶς ἐχάρισεν ἥλιον, ἀέρα, θαλάσσια καὶ ὠκεάνεια κύματα, ἐκ τῶν ὁποίων δυνάμεθα νὰ παράξωμεν ἐνέργειαν. Ἡ οἰκολογοῦσα ἐπιστήμη ἐφεῦρε τρόπους καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν σκυβάλων νὰ πορίζεται ἐνέργειαν ἀκίνδυνον.
Διερωτώμεθα, λοιπόν: Πρὸς τί ἡ τροπὴ πρὸς τόσον ἐπικίνδυνα ἐγχειρήματα; Μήπως πρόκειται δι’ ὕβριν κατὰ τῆς φύσεως; Ἀλλὰ ἡ φύσις ἐκδικεῖται!
Ἀπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐκτενεῖς προσευχὰς ἀναπέμπομεν ὑπὲρ τοῦ ἐν θλίψει καὶ δοκιμασίᾳ εὑρισκομένου προσφιλοῦς ἰαπωνικοῦ λαοῦ καὶ ἔκκλησιν ποιούμεθα πρὸς πᾶσαν κατεύθυνσιν δι’ ἀναθεώρησιν τῆς ὑπὲρ τῆς πυρηνικῆς ἐνεργείας πολιτικῆς τῶν κρατῶν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου