Είναι πλέον κατανοητό, ακόμα και στον μέσο νου, πώς τα μασονοκρατούμενα ΜΜΕ, κοντά σε αυτά και ο έντυπος τύπος(εφημερίδες) , κτήματα μεγάλων εκδοτικών οίκων και συμφερόντων , έχουν μεταβάλει την αντικειμενική και αληθόφιλη δημοσιογραφία σε ένα επί πληρωμή στυγνό επάγγελμα, πού κατευθύνει τις μάζες εκεί πού συμφέρει τα μεγάλα αφεντικά, δηλαδή τους καθεστωτικούς εκείνους υπαλλήλους της διεθνούς μασονίας, τους υπαλλήλους εκείνων πού επέβαλαν στυγνή δικτατορία και κατοχή στην άμοιρη χώρα μας. Κάθε φωνή αντικαθεστωτική, πού αφουγκράζεται τον πόνο και την φωνή από τα έγκατα του λαού, κάθε φωνή διαφορετική,διαυγής, επαναστατική,καταδικαστική του απάνθρωπου κυνισμού τους, και ΙΔΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΕΡΑΤΙΚΗ σπεύδουν να την αποψιλώσουν από την σοβαρότητα και την εμβέλεια της, χαρακτηρίζοντας την εγγράφως , υποκριτική και λαϊκίστικη.
Η επίθεση κατά του Μεσογαίας Νικολάου προέρχεται όχι από μια "κυβερνητική", αλλά "αντιπολιτευτική" εφημερίδα, με δεξιό παρελθόν και προφιλ, πού συναγωνίζεται σε προπαγανδιστική απαξία και ανοησία τους αριστερόστροφους- λέμε τώρα- προοδευτικούληδες του είδους. Απόδειξη πώς κυνικός νεοφιλελευθερισμός και νεοσοσιαλιστικά μορφώματα είναι δεμένα στο ένα και το αυτο άρμα των ανθελλήνων και των κατ'επάγγελμα πλέον "κυβερνητικών εκπροσώπων" πού λέγονται δημοσιογράφοι.
Προσδίδοντας στον άγιο Μεσογαίας τον ορισμό του "αγκιτάτορα", με περισσή ευκολία ο συντάκτης, αποκαλύπτει έτσι το φιλοκαθεστωτικό προφίλ του και την μας δίνει την αίσθηση του κηδεμόνα-προστάτη του λαού, ως μη όφειλε με την σειρά του, ρόλο πού παίζει ο ίδιος και οι συνάδελφοι του, για λογαριασμό των εργοδοτών τους.
Χαιρόμαστε πού έμμεσα ταυτίζει την εποχή της παξ ρομάνα με την σημερινή εποχή της Νέας Τάξης. Δεν είμαστε όμως σίγουροι πιά εποχή έχει τα περισσότερα θύματα και ποιά Τάξη είναι πιο καταπιεστική και απολυταρχική. Επίσης, δεν γνωρίζουμε αν η πραγματικότητα πού λέγεται στέρηση αξιοπρέπειας ενός λαού, έχει διαβαθμίσεις και κλίμακα από το μετρίως ως το χείριστο λχ ή αν είναι ΚΑΚΗ και ΑΝΑΠΟΔΗ απο μόνη της. Αν έχει συνείδηση και κρίση οι κ. Συντάκτης, ας κρίνει.
Επίσης, χαιρόμαστε την προσπάθεια του να θεολογήσει επί του συμβάντος του αιώνιου ερωτήματος "εξεστι αποδούναι κηνσόν τω Καίσαρι ή ου;". Ουσιαστικά, όμως διαφεύγει στον αυτόκλητο θεολόγο και ερμηνευτή πώς η απάντηση του Ιησού "απόδοτε τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ" δεν δικαιώνει τους ερωτώντες υποκριτές, ούτε τον Καίσαρα και τον φόρο του εξαγιάζει, αλλ'ούτε και μας καθοδηγεί σε πνευματικές μόνο σφαίρες, θεωρώντας τα του Καίσαρος υλικά,αμαρτωλα και ανάξια λόγου, όπως θα ήθελαν οι "υπερπνευματικοί" μισητές της ύλης και αρνητές της Ιστορίας, φιλειρηνιστές προτεστάντες και παθητικοί καθεστωτικοί "χριστιανοί" της φάπας. (Ουσιαστικά τέτοιους μας θέλουνε και εν γραφική απλότητι-ανοησία τέτοιους μας θεωρούνε η συντριπτική πλειοψηφία όλων αυτών των σπουδαίων masters of puppets).
Με την απάντηση ο Ιησούς εναποθέτει τα του Καίσαρος και τα του Θεού στην κρίση της συνείδησης του καθενός και κατά περίστασιν. Και όταν ο Καίσαρας δεν κοιτά τα του ΘΕΟΥ, οι του Θεού λειτουργοί και δούλοι διαλέγουν τον ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ , κ. Συντάκτα. ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ , αν ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ( ώσπερ υπάλληλος πού ζητιανεύει το μερίδιο της ημέρας) ΑΛΛΑ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ "ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ" ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ . ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟ.ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΊΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ. Και εκτός ΙΣΤΟΡΙΑΣ δεν νοείται εκκλησία,ορθοδοξία,πίστη, ήθος χριστιανικό. Και όποιος είναι εκτός ιστορίας είναι νεκρός και ανύπαρκτος. Η Εκκλησία όμως έρχεται να διακονήσει υπαρκτά πρόσωπα, με υπαρκτά προβλήματα σε σε μία υπαρκτή ιστορική κατάσταση.ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ.
ΣΤΟ ΨΕΥΔΟΔΙΛΗΜΜΑ ΣΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΑΝΤΑΜΕ: ΚΑΙ ΙΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ (έτυχε να είναι ο Νικόλαος, δεν είμαστε οπαδοί)! ΓΙΑΤΙ ΟΠΟΥ ΑΝ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ, ΕΚΕΙ ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ.
YΓ Να προσθέσω δε πώς ο συγκεκριμένος επίσκοπος έχει απαρνηθεί στην πράξη τα του μισθού του υπέρ της πατρίδος, ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΙΕΡΩΜΕΝΟΣ. Οπότε η κουβέντα δεν είναι για τον πολυέλεο. Πριν από την δήλωση του, στήριξε εμπράκτως το ήθος των απόψεων του. Ας έβρισκε μιμητές στον πολιτικό ή δημοσιογραφικό χώρο. Θα ήταν υπερωφέλιμο για την οικονομία μας. Προκύπτει και από απλές μαθηματικές πράξεις μπακαλοπωλείου. Εύκολα δηλ. διαπιστώνεται κάτι τέτοιο από μια "ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ_ΠΟΛΙΤΙΚΗ" εφημερίδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου