Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΥΦΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Όταν σήμερα μιλάμε για μοντέρνο φασισμό ή για σύγχρονη άνοδο του φασισμού, αρνούμαστε ουσιαστικά να δούμε την πραγματικότητα του διηνεκούς και κρυφού φασισμού, πού διέπει τις ανθρώπινες σχέσεις και την κοινωνική μας ζωή. Ένα στάτους πού ορίζει το πέρασμα μας από την γη ως κοινωνικά ή πολιτικά όντα και περνάει απαρατήρητο ή παίρνει χιλιάδες άλλα ονόματα, πότε εξευμενιστικά και κατ' ευφημισμόν (όπως οι ερινύες λέγονται ευμενίδες)  και πότε εντελώς άσχετα και ανούσια (όπως ο συμβιβασμός λέγεται κάποτε κοινωνική ένταξη).

Αναφερόμενος σε κρυφό φασισμό, εξ ορισμού δεν εννοώ βέβαια την πραγματικότητα των ολοκληρωτικών καθεστώτων, μαύρων ή ερυθρών ή πορφυρών ή ισλαμικών,αστικοδημοκρατικών,  ιμπεριαλιστικών και πάει λέγοντας. Όπως επίσης δεν παραπέμπω στο αυτονόητο της φασιστικής ωμής βίας φραστικής και σωματικής ή στην γκάμα των φασισμών του πολιτικά ορθού λχ στον σεξισμό, φυλετικό και κοινωνικό ρατσισμό, στον φασισμό των κοινωνικών διακρίσεων, της οικολογικής καταστροφής  και της μονοδιάστατης ενημέρωσης και πληροφόρησης ή στον απολύτως εκφρασμένο αντίποδα τους, πού έχει καταντήσει σκληρότερος φασισμός και η πλέον ασφυκτική κοινωνική υποκρισία. Όλα αυτά είναι εντελώς σχετικά και κρίνονται σύμφωνα με την παιδεία και τις πεποιθήσεις του καθένα μας. Το να σε πώ φασίστα λόγω ιδιοσυγκρασίας ή λόγω ιδεολογικών πεποιθήσεων και παραταξιακής λογικής είναι τουλάχιστον φασιστικό, όπως κάθε τί το σχετικό πού απολυτοποιείται.Ζούμε στην εποχή τέτοιων γραφικοτήτων, στην εποχή της ταμπέλας και των στρατοπέδων, πού δεν νομίζω να μας προσδίδει τί το κολακευτικό.

Ο κρυφός φασισμός έχει τις ρίζες του στην στιγμή της γέννησης μας. Προσφυώς κατά το ήμισυ ευφυολογώντας και κατά το ήμισυ φιλοσοφώντας ορθώς διατείνονται τινές πώς " η τελευταία ημέρα ελευθερίας του ανθρώπου είναι αυτή η πρώτη μέρα της γέννησης του".Με το πού γεννάται ο άνθρωπος εντάσσεται σε κάποιον κατάλογο δημοτολογίου, γίνεται κτήμα της κοινωνίας του και καλείται να παίξει καταναγκαστικά τον δικό του ρόλο στο πεπρωμένο της οικογενείας, φυλής, τόπου, ομάδας του, ως ξεχωριστή μονάδα ή ως ψηφιοποιημένη οντότητα. Έπειτα διαμορφώνεται μέσα σε κάποιες αρχές, πού δεν επιλέγει ο ίδιος, από το οικογενειακό και σχολικό του περιβάλλον και καλείται να κοινωνικοποιηθεί σε έναν προκαθορισμένο κύκλο με συγκεκριμένους κανόνες, αξίες, ακόμα και παραστάσεις. Ως εδώ βέβαια υπάρχει μια λογική ροή την οποία κανείς δεν μπορεί να αποφύγει, αλλά τουλάχιστον δύναται να αποκηρύξει αργότερα.

Ο κρυφός φασισμός κρύβεται έπειτα στα πιό απλά, καθημερινά και ανύποπτα πράγματα, όπως ο διάβολος κατά τους προσφυείς λογοτέχνες κρύβεται στις λεπτομέρειες. Ο φασισμός κρύβεται στο "αιέν αριστεύειν" , στον ανελέητο ανταγωνισμό πού μασκαρεύεται σε ευγενή άμιλλα. Στους ρόλους πού καλείται καταναγκαστικά να παίξει ο άνθρωπος εξ απαλών ονύχων για να ενταχθεί στην μικροκοινωνία και τον ευρύτερο κόσμο. Στην βαθμολόγηση της παιδείας, στον σκληρό πρωταθλητισμό, στην διαρκής σύγκριση με το άλλο πρόσωπο, πού δεν κολακεύει και προσβάλει την ελευθερία και την μοναδικότητα του προσώπου , το οποίο έπλασε Θεός και ουχί άνθρωπος. Ο φασισμός κρύβεται στον ελιτισμό, στον εκλεκτισμό και στην έλλειψη επικοινωνίας, στο δικαίωμα της κάστας και της τάξης, στα ιδιοκτησιακά καθεστώτα και τις σύννομες ανομίες,  στην ταξική αντιπαράθεση,στην καταδυνάστευση και τον φθόνο,  πού δεν τιμά ούτε τους άνω , ούτε τους κάτω.  

Ο φασισμός κρύβεται σε ένα υπέροχο καλλιτέχνημα ή κτίριο, πού κοσμεί τον πολιτισμό των ανθρώπων, απαγορεύει όμως την θέαση στην θάλασσα ή την φύση. 

Ο φασισμός κρύβεται σε κάθε δυναμική ιδεολογία και φιλοσοφία ανατροπής, ακόμα και όταν αυτή αντιστρατεύεται του πολιτικού ή καθεστωτικού φασισμού, στις ύβρεις, στην βλασφημία, στην περιφρόνηση του ανθρώπου.Στην ειδωλοποίηση των ιδεών και των εκφραστών τους.Στο  μίσος, την αντιπαράθεση και την αντιλογία. Στον νόμο του ισχυρού και του εντυπωσιακού και στον διάλογο για την ευθανασία των αναπήρων , των αδυνάτων και των εγκληματιών. Ο φασισμός κρύβεται επίσης σε αυτή την εξίσωση: στην κοινή μοίρα του θανατοποινίτη και του εκτρωμένου εμβρύου. Επίσης, στην σκέψη πού έκανες μόλις τώρα , πώς δηλ ο ένας είναι κακούργος και ο άλλος αθώος, λες και δεν σου φτάνει η έννοια του σεβασμού στην Ζωή, αυτή καθ'εαυτή.

O φασισμός βρίσκεται πάντα στην φράση " η κόλαση είναι οι άλλοι" και στην ποταπή αυταρέσκεια υπαρξιακών τσιτάτων.Η κοινοτυπία και η κοινοτοπία είναι πάντα φασιστικές, αλλά και πάντα εκφραστικές.

Κρύβεται σε φράσεις , όπως λχ" ο σεβασμός κερδίζεται δεν απαιτείται" και " είμαστε ότι τρώμε" , όταν ο σεβασμός του προσώπου είναι a priori αυτονόητος, ή όταν υπάρχει λιμός στην γη και εμείς έχουμε την αλητεία να δομούμε φιλοσοφίες περί τροφής.Ο αμαρτωλός άνθρωπος γίνεται φασίστας για τον εαυτό του, γιατί αυτοαπομονώνεται από τον Θεό και κρύβει από την ψυχή του την θέαση του Θεού. Ο φασισμός κρύβεται στο δικαίωμα της ασχήμιας , της γαιδουριάς και της προχειρότητας.

Ο φασισμός βρίσκεται στην άτεγκτη ηθική, στις γλισχρές προσβάσεις και στην παντοδυναμία κάθε δικαστικής έδρας.Στην αυθάδεια και στο δικαίωμα της κοπρολαγνείας.

Στην ταπεινή συνήθεια του πατερναλισμού, του διδακτισμού, της αδιάκριτης νουθεσίας, στην τάση να δίνουμε εντολές και να εξουσιάζουμε τον άλλο, με ή χωρίς αθώα ελατήρια, από θέση ή εκτός θέσης.Στην επιδεικτική φιλανθρωπία και στην ηθική ικανοποίηση πώς είμαστε οι μαχητές του καλού σε σχέση με τους άλλους ή ανώτεροι άνθρωποι όταν τους ευεργετούμε.

Στην ταπεινή σκέψη πώς είμαστε καλύτεροι από τον άλλο σε ο,τιδήποτε.

Ο φασισμός βρίσκεται στην φιλοχρηματία  και στην απληστία και τις εξαρτήσεις και κατά ένα παράδοξο τρόπο στους κυνικά(και όχι φιλοσοφικά) ακτήμονες και περιφρονητές της ύλης και στους υπέρμαχους του υγιεινισμού, όταν αυτός επιβάλλεται.

Ο φασισμός ενώνει τα άκρα όταν υπάρχει ανελέητη αφοσίωση σε μια ιδέα και όταν όλοι οι άλλοι μας φαίνονται γραφικοί.Βρίσκεται στην πρόχειρη κριτική και την προκατάληψη , στην ουσία της ιδίας της κατάκρισης και κατηγοριοποίησης. (Ας θυμηθούμε πώς έβλεπαν οι αββάδες και οι άγιοι τον κάθε άνθρωπο). Ο φασισμός κρύβεται στην ζωοφιλία, όταν αυτή μετατρέπεται σε αιχμαλωσία των ζωντανών και στην προσκολλητική ζωοφιλία πού γεννάει η ασυνενοησία με τους ανθρώπους και τρέφει μια υπολανθάνουσα μισανθρωπία μας. Ο φασισμός κρύβεται στην αθώα διαφήμιση και στην κατευθυνόμενη ενημέρωση και πληροφόρηση. Στην ψευδαίσθηση και την αυτοπαρηγοριά ότι υπάρχει πολυφωνία και πληθώρα απόψεων, όταν όλοι λένε το ίδιο ή έστω σκέφτονται το ίδιο: τον επηρεασμό σου. Πώς να σε κερδίσουν και να σε βάλουν στο χέρι.

Σίγουρα υποκρύπτεται και αλλού ο φασισμός και θα μπορούσα, κατά την δική μού πάντα έποψη και γνώμη να τον εντοπίσω και αλλού.

Ο άνθρωπος πλάστηκε ελεύθερος από τον Θεό. Ελεύθερος να Τον γνωρίσει ή να τον απορρίψει. Αυτό είναι το μεγαλείο του Θεού, αυτή είναι όμως και η δική μας μικρότητα και η ειδοποιός διαφορά με Εκείνον. Γιατί στις δικές μας σχέσεις δεν επιδιώκουμε την ειλικρίνεια και την ελευθερία, την αλληλοπεριχώρηση, παρά την κατηγοριοποίηση, την περιχαράκωση της ετερότητας ως δικαίωμα και την εκμετάλλευση αυτού πού έχουμε απέναντι μας, στην οποία δίνουμε μάλιστα και τα πλέον εύφημα ονόματα.Και αυτός ο εγωισμός και η συναίσθηση πώς πολιτεύομαστε δικαίως την ώρα πού σφαλουμε είναι ο χειρότερος φασισμός. Ο άνθρωπος πού ζεί με μετάνοια και ταπείνωση έναντι του Θεού, γνωρίζει σταδιακά τον εαυτό του και τα όρια του, την πραγματική ελευθερία του και τότε κενώνεται πρόθυμα και με αγάπη στον διπλανό του. 

Η ελευθερία του σταυρού είναι η μοναδική ελευθερία.

ππ


YΓ: Επίσης, αν και υπονοούνται, θα ήθελα να προσθέσω τρεις ακραίες μορφές φασισμού, λόγω της έκτασης τους ως φαινομένων στην σύγχρονη κοινωνία
1) Τον αφόρητο κυνισμό αυτού πού από θέση ισχύος νομίζει πώς έχει το δικαίωμα στον χρηματισμό του, στην μίζα και την διαφθορά και την φασιστική συνενοχή αυτού πού τον δωροδοκεί και υποστηρίζει το παραπάνω "δικαίωμα", με το τρόπο και την δουλοφροσύνη του.
2) στην σκόπιμη έλλειψη υποδομών και ευκαιριών πού οδηγούν στον αναλφαβητισμό, στην ασθένεια και την κακή ποιότητα ζωής των ανθρώπων και γενικότερα στην κυβερνητική αναισθησία
3) στο υπερασπιζόμενο από κάποιους δικαίωμα στην Πορνεία, στην επί χρήμασι πορνεία, πού είναι το πιό εξευτελιστικό δουλεμπόριο και δεν περιποίει καμία τιμή στις ανθρώπινες κοινωνίες. Ιδίως η φεμινιστική θεώρηση του θέματος.