Ο μέγας Αθανάσιος και οι λιποτάχτες της εκκλησίας

Σκέφτομαι την πολιτεία και τον βίο του αγίου Αθανασίου. Ένας μοναχά άνθρωπος και κράτησε ολόκληρη οικουμένη στη ορθοδοξία. Έγινε "ανάθεμα" για τον Χριστό και τόσο δυσάρεστος σε κλήρο, βασιλείς και θεολογούντες της εποχής του.

Γιατί οι άνθρωποι αδειάζουν τους ναούς και τρέχουν πίσω από κηρύγματα αλλότρια; Σε αιρέσεις ή παρασυναγωγές; Φταίνε τα σκάνδαλα του κλήρου ή η ολιγωρία των ιερέων; Φταίνε οι αμαρτίες των αδελφών τους ή η συνύπαρξη καθαρών και αμαρτωλών στην εκκλησία;

Νομίζω πώς αυτό πού φταίει είναι πώς η Εκκλησία ζητά δύσκολα πράγματα. Ζητά σταυρό.Ζητά ταπείνωση, μετάνοια, αδιάκριτη αγάπη, εγκράτεια, αυταπάρνηση και μία πίστη και ένα θάρρος σαν του μεγάλου Αθανασίου. Και στο κάτω κάτω να ανέχεσαι αδυναμίες ιερέων και λαϊκών, σταυρός και αγάπη είναι. Εύκολο είναι να κατηγορείς τον αδερφό σου και να λιποταχτείς από την αγάπη.Το δύσκολο είναι να αγαπάς αδιάκριτα και σταυρικά.

Μήπως δεν κηρύσσετε ακόμα στις εκκλησίες το ευαγγέλιο της αγάπης; Μήπως σταμάτησε να τελείται το μυστήριο του Σταυρού μέσα στην Θεία Ευχαριστία; Μήπως ο Βάπτισμα και το Χρίσμα δίνεται εκτός της Εκκλησίας; Τί ψάχνει ο άνθρωπος τελικά; Τί ζητεί ο Χριστιανός; Τίποτα άλλο παρά το θέλημα. Και θέλημα είναι η λατρεία του σατανά.

Μόλις βρεθεί ο επιτήδειος πού θα κηρύξει έναν Χριστό αλλότριο, πού τάσσει δόξες,ανάπαυση, εκλεκτότητα, υλικές παροχές, κοσμικές ελπίδες, κατακτήσεις εγκόσμιες, χρήματα,εθνικές υπερηφάνειες, κολακεία εαυτού και το χειρότερο όλων:αίμα,εκδίκηση και δάκρυα εχθρών ο άνθρωπος ο ανόητος και ολιγόπιστος, τρέχει ξοπίσω του. 

Εκεί αναπαύεται η σαρκική του ικανοποίηση.

Ο άνθρωπος θέλει από τον Χριστό ικανοποίηση, ντάντεμα και εύκολο βίο. Γι αυτό απορρίπτει την εκκλησία και την ορθοδοξία και ασπάζεται άλλους δρόμους. 

Τρανταχτό παράδειγμα οι αρειανοί αντίπαλοι του αγίου Αθανασίου. Πού αναπαύτηκαν; Στο μοντέλο ενός ηθικά τέλειου Χριστού , ψιλού ανθρώπου πού δεν είχε σχέση με την θεότητα. Δεν ήθελαν να κοιτούν ψηλά. Ήθελαν ηθικές καθαρότητες, κοσμικές θεωρήσεις και ανάπαυση του νου τους και της σάρκας τους σε επίπεδα σχήματα.Και αναπαύτηκε η ψυχή τους στις προσταγές της σάρκας τους! Δειλοί και αξιοθρήνητοι! 

Όμως ο Αθανάσιος δικαιώθηκε. Ο Αθανάσιος των σταυρών και της αλήθειας.Όχι αυτοί!