Πίστη ζυμωμένη με αίμα (8)

23 Oκτωβρίου: Ο άγιος Ιάκωβος ο συγγενής του Κυρίου, ο επονομαζόμενος αδελφόθεος και δίκαιος, αφού εκήρυξε τον Χριστό Μεσσία ενώπιον των αιρέσεων των Ιουδαίων και του εβραϊκού λαού, κατακρημνίζεται από την στέγη του Ναού, λιθοβολείται και αποτελειώνεται από έναν τυχαίο άνθρωπο της αγοράς. Είναι ο πρώτος ιεράρχης πού αναμιγνύει τον λίβανον της ιερωσύνης με το αίμα του μάρτυρα. Ο πρωτοιερομάρτυς. Οι ίδιοι οι Ιουδαίοι θεωρούν την επεκείμενη καταστροφή της Ιερουσαλήμ, θεία τιμωρία για την θανάτωση του δικαίου εκείνου.

26 Οκτωβρίου: Ο μέγας Δημήτριος, δούκας της Θεσσαλίας, λογχίζεται μέσα στην υγρή του φυλακή ως ο Δεσπότης Χριστός.Νωρίτερα ενθάρρυνε τον μικρόσωμο Νέστορα να κατανικήσει με την δύναμη του Χριστού τον βλάσφημο Λυαίο.Θεωρείται ταξίαρχος των μαρτύρων μαζί με τον τροπαιοφόρο Γεώργιο.

28 Οκτωβρίου: Μια αγιασμένη οικογένεια: ο Τερέντιος και η Νεονίλλα, μαζί με τα 7 παιδιά τους΄,αρνούνται την διαφυγή, ομολογούν τον Χριστό και παραδίνονται στον μαρτυρικό θάνατο.Την ίδια μέρα η Εκκλησία μας εορτάζει τους 4 Ρεθυμνιώτες αγίους πού αρνήθηκαν τον εξισλαμισμό και αποκεφαλίστηκαν από τους Τούρκους το 1824 ( Αγγελής, Μανουήλ, Νικόλαος,Γεώργιος).

1 Νοεμβρίου: Ο άγιος Ερμηνίγγελδος, ο πρίγκηπας των Γότθων, απαρνείται την πατρική ασέβεια, τ.ε τον Αρειανισμό. Δεν κάμπτεται από τις απειλές,τα βασανιστήρια  και κολακείες του πατέρα του, του βασιλιά και  θανατώνεται μέσα στην φυλακή, γονατιστός, ενώ προσεύχοταν.

3 Νοεμβρίου: Οι κληρικοί Πέρσες μάρτυρες επίσκοπος Ακεψιμάς,πρεσβύτερος Ιωσήφ και διάκονος Αειθαλάς θανατώνονται από τους πυρολάτρες. Ο μέν δια ραβδισμού, ο δε δεύτερος αφού εγδάρθη λιθοβολήθηκε και ο Αειθαλάς, έπειτα από μαστίγωση και κρέμασμα.

5 Νοεμβρίου: Ὁ Δομνῖνος καὶ οἱ μαζὶ μ’ αὐτὸν μαρτυρήσαντες Ἅγιοι, ὑπῆρξαν στὰ χρόνια του βασιλιὰ Μαξιμιανοῦ καὶ ὅταν ἄρχοντας τῆς Παλαιστίνης ἦταν ὁ Οὐρβανὸς (298).

Πρῶτος μαρτύρησε ὁ Δομνῖνος, ποὺ μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια τὸν ἔκαψαν ζωντανό. Τοὺς δὲ Τιμόθεο, Θεότιμο, Θεόφιλο, ποὺ ἦταν νέοι στὴν ἡλικία καὶ εὐπαρουσίαστοι, τοὺς γρονθοκόπησαν μέχρι θανάτου.

Τὸν Δωρόθεο, ποὺ ἦταν σεμνὸς ἱερέας, παρέδωσαν γιὰ τροφὴ στὰ ἄγρια θηρία. Τοὺς δὲ Καρτέριο καὶ Εὐψύχιο, ποὺ ἦταν τέλειοι ἄνδρες σωματικὰ καὶ πνευματικά, ἔκοψαν τὰ γεννητικά τους ὄργανα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πεθάνουν μαρτυρικὰ ἀπὸ ἀκατάσχετη αἱμορραγία.

Τὸν Σιλβανὸ καταδίκασαν νὰ βασανίζεται μέσα σὲ μέταλλα, μέχρι ποὺ πέθανε, στὴν τοποθεσία Φανό. Ὁ δὲ Πάμφιλος, στολισμένος μὲ πολλὲς ἀρετές, πέθανε μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια μέσα στὴ φυλακή, μαζὶ μὲ ἄλλους ὁμολογητὲς τῆς χριστιανικῆς πίστης.
Ἐπίσης, μὲ τοὺς προαναφερθέντες Ἅγιους, μαρτύρησαν καὶ ἀρκετὲς χριστιανὲς παρθένες κόρες(εδώ).

6 Νοεμβρίου : Ο άγιος ομολογητής Παύλος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, αφού υπέφερε τα πάνδεινα από τους αιρετικούς αρειανούς, έπειτα εξορίστηκε στην Αρμενία. Την ημέρα της συνάξεως, οι Αρειανοί όρμησαν μέσα στον Ναό, τον άρπαξαν την ώρα πού λειτουργούσε και τον κρέμασαν με το ίδιο το ωμόφορο του. Έτσι μαρτύρησε λαμπρώς, μεταξύ ναού και θυσιαστηρίου, ως ο πάλαι Ζαχαρίας, ο γιος του Βαραχία.