Κυριακή ΙΣΤ Λουκά( ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ) : Αρχή και δρόμος Τριωδίου

Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου.Ανοίγει το Τριώδιο. Ανοίγει ο μυρωμένος κήπος της κατάνυξης και της μετανοίας. Όπου ο Χριστιανός ξαναβρίσκει την αγνότητα της πίστης και του προορισμού του. Ουσιαστικά, άνοιξε από χτες το βράδυ , στον Εσπερινό.Όταν ο ψάλτης με μια στρωτή μετάνοια, κατά την παράδοση , παρέλαβε το βιβλίο του Τριωδίου, μπροστά από την δεσποτική εικόνα του Χριστού. Είναι ένα εύγλωττο σύμβολο η κίνηση του. Ποιεί σχήμα μετανοίας. Παραδέχεται πώς το Τριώδιο είναι περίοδος πενθοχαρμόσυνη, κατάνυξης και μετανοίας. Παραλαμβάνει το βιβλίο από την δεσποτική εικόνα του Χριστού! Παραδέχεται λοιπόν, πώς η σωτηρία είναι δοσμένη άνωθεν. Ο δρόμος, η οδός της σωτηρίας, πού είναι η μετάνοια, η προσευχή και η πίστη είναι παραδεδομένη, αλλά και αποκλειστική δωρεά από τον δεσπότη Χριστό.

Οι πιστοί συγχέουν την περίοδο του Τριωδίου με τα κοσμικά καρναβάλια. Η λέξη τριώδιο στην κοσμική της παρεξηγημένη ερμηνεία είναι συνώνυμη με τα αποκριάτικα ξεφαντώματα. Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με την πνευματική βλάβη τέτοιων εκδηλώσεων, το ανοίκειο ύφος τους ή με το πόσο επιτρεπτά, ανεπίτρεπτα ή παραδοσιακά είναι. Οφείλουμε να τονίσουμε όμως πώς το Τριώδιο είναι μια μακρά εορταστική περίοδος, πού ξεκινά από τούτη την Κυριακή και τελειώνει το Μέγα Σάββατο. Λέγεται δε Τριώδιο, επειδή στις ακολουθίες των ημερών του, πλεονάζουν οι τρείς ωδές, αντί για τις οκτώ πού ψάλλονται συνήθως στην εκκλησία μας. Είναι λοιπόν, λειτουργική η ονομασία και καθαρά πρακτική. Παλιότερα, το τριώδιο επεκτείνοταν και πέρα από το Πάσχα, έως την Πεντηκοστή και ονομάζοταν "τριώδιο των ρόδων", για να αντιδιαστέλλεται από το νυν κατανυκτικό τριώδιο. Τώρα η αναστάσιμη περίοδος ονομάζεται απλά "πεντηκοστάριον".

Το τριώδιον είναι μια δέσμευση για επιστροφή στον Θεό Πατέρα. Είναι μια χαρά ανεκλάλητη πού βγαίνει μέσα από καμίνι θλίψης και ενδοσκόπησης. Είναι ένα κατανυκτικό πάσχα. Μια μεταμόρφωση ταπεινού σκώληκος μέσα ένα μελανοπόρφυρο κουκούλι κατάνυξης, σε αναστάσιμη ψυχή. Το Τριώδιο ανοίγει την Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου και καταλήγει μπροστά στον εσφραγισμένο Τάφο του Χριστού, απόγευμα μεγάλου Σαββάτου. Με την ταπείνωση δηλαδή αρχίζει και καταλήγει στην Αχραντη Ταπείνωση του Χριστού. Αρχή και Τέλος και υπόθεση του Τριωδίου η ταπείνωση! Και ο τάφος είναι και αυτός σημείο μέγα. Αν δεν θάψουμε το εγώ και τα πάθη μας, δεν θα δούμε συνανάσταση. Έτσι όπως το είπε ο Κύριος. Σπόρος το θέλημα πού χρειάζεται να νεκρωθεί , κάτω, χαμηλά στο χώμα . Γιατί αλλιώς δεν θα ξεπεταχτεί το αναστάσιμο σιτάρι.

Το Τριώδιο είναι μια πρόσκληση σωτηρίας, μια συλλογική κλήση σε επιστροφή, ενδοσκόπηση, εγκράτεια, αναθεώρηση, συλλογική επιστροφή στην ρίζα της ύπαρξης και της σωτηρίας, πού είναι ο Θεός Πατέρας. Ο τελώνης, ο άσωτος, ο εύσπλαχνος πατέρας, οι δίκαιοι ελεήμονες, οι συγχωρητικοί, οι άγιοι της σαρακοστής, ο Σταυρός, η ορθοδοξία , τα Άχραντα Πάθη είναι οι φωτεινοί αυτοί σταθμοί του Τριωδίου πού δίνουν το μέτρο μίμησης ή προσκύνησης και καθοδηγούν τα βήματα του ζηλωτή καθ΄ολη αυτή την περίοδο. Ο Φαρισαίος , ο μεγαλύτερος αδελφός της παραβολής του ασώτου, οι άσπλαχνοι ανελεήμονες, οι μνησίκακοι,οι αιρετικοί, οι σταυρωτές του Χριστού είναι τα αρνητικά προς αποφυγήν πρότυπα, πού πρέπει να λάβει υπ όψιν του ο οδοιπόρος του Τριωδίου για να μην μείνει εκτός του αναστάσιμου νυμφώνος.

Ευχόμαστε, λοιπόν, ζήλο πολύ! Διάκριση αγία, για την ευκαιρία πού πάλιν και πολλάκις εντός του βίου, μας δίνεται. Εύδρομο αγώνα. Γενναία απόφαση.¨Ερωτα μέγα.Μηδενικό γογγυσμό και περίσσιο θάρρος για να μπούμε σε μια τέτοια δοξασμένη αλλά και πολυαίματη αρένα. Η ανάσταση του Κυρίου μας και ο ζωηφόρος Σταυρός Του, να μας δίνουν το απαραίτητο θάρρος και την ισχύουσα δύναμη. ΑΜΗΝ

ππκ 31-1-2015