Νομίζω πώς ο πατερικός λόγος του Αγίου Νικολάου Καβάσιλα, φανερώνει ακριβώς πώς το βάπτισμα δεν είναι απλά η επισφράγιση μιας μυσταγωγικής διαδικασίας, ούτε το ηθικό βραβείο μιας κατηχητικής πορείας. Είναι η υποστασιοποίηση του νέου ανθρώπου εν Χριστώ. Γι'αυτό ο νηπιοβαπτισμός δεν είναι θέμα που καταστρατηγεί την ανθρώπινη ελευθερία. Δεν τίθεται καν θέμα προσωπικής ελευθερίας και επιλογής στην διαδικασία μιας Γέννησης, όπως συμβαίνει ακριβώς στη φυσική γέννηση.
Ακόμα νομίζω (αυτό παραμένει προσωπική όμως εκτίμηση) πώς η Εκκλησία κατήργησε εν τη πράξει τις "μυσταγωγικές εξετάσεις" ή μάλλον ο ίδιος ο χρόνος οδήγησε στην κατάργηση τους, επειδή ακριβώς η Βάπτιση είχε να κάνει με ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα ζωής ή θανάτου και δεν ήταν ένα απλό επισφραγιστικό τελετουργικό μιας χρόνιας μύησης. Άλλωστε στην Εκκλησία ακόμα και σήμερα υπάρχουν κατηχούμενοι που διέρχονται της μυσταγωγικής διαδικασίας πριν από το βάπτισμα. Ο νηπιοβαπτισμός και η βάπτιση ενηλίκων δεν έχουν ποσοτική ή ποιοτική διαφορά. Αυτό που έχει αξία είναι η μυστική χάρη του Βαπτίσματος: η υποστασιοποίηση στην εν Χριστώ ζωή, η γέννηση στην βασιλεία του Θεού. Στο τέλος, παραμένουμε σε διδακτικό επίπεδο και σε επίπεδο πνευματικών εμπειριών διδακτοί ή στάσιμοι σε ολόκληρο το βίο μας, κατ'επιλογή. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα
Στὰ ἱερὰ Μυστήρια εἰκονίζουμε τὴν ταφὴ καὶ ἐξαγγέλλουμε τὸ θάνατο τοῦ Χριστοῦ. Μὲ αὐτὰ γεννιόμαστε, μορφοποιούμαστε καὶ συναπτόμαστε ὑπερφυῶς μὲ τὸν Σωτήρα. Αὐτὰ εἶναι ἐκεῖνα μὲ τὰ ὁποῖα, ὅπως λέει ὁ Παῦλος, «ἐν αὐτῷ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καί ἐσμεν». Τὸ Βάπτισμα χορηγεῖ τὴν ὕπαρξη καὶ τὴν ὑπόσταση κατὰ Χριστόν, γιατὶ μᾶς παίρνει νεκροὺς καὶ διεφθαρμένους καὶ μᾶς εἰσάγει γιὰ πρώτη φορὰ στὴ ζωή. Ἡ χρίση μὲ τὸ Μύρο τελειοποιεῖ αὐτὸν ποὺ γεννήθηκε, γιατὶ προσφέρει ἐνέργεια κατάλληλη γι᾿ αὐτὴ τὴ ζωή. Ἡ θεία Εὐχαριστία συντηρεῖ καὶ διατηρεῖ τὴ ζωὴ αὐτὴ καὶ τὴν ὑγεία, γιατὶ ὁ Ἄρτος τῆς ζωῆς δίνει τὴ δυνατότητα νὰ διαφυλάξουμε ὅσα ἀποκτήσαμε καὶ νὰ παραμείνουμε ζωντανοί. Ζοῦμε λοιπὸν μὲ αὐτὸν τὸν Ἄρτο, κινούμαστε μὲ τὸ Μύρο, ἔχοντας λάβει τὴν ὕπαρξη ἀπὸ τὸ Βάπτισμα.Τὸ Βάπτισμα εἶναι ἀρχὴ βίου καὶ βάση καὶ θεμέλιο ζωῆς. Ἀλλὰ καὶ ὁ Χριστὸς πού, μαζὶ μὲ ὅλα ὅσα ἀνέχθηκε γιὰ μᾶς, ἔπρεπε καὶ νὰ βαπτισθῆ, τὸ βάπτισμα δέχθηκε πρὶν ἀπὸ τὰ ἄλλα. Καὶ τὰ ὀνόματα τοῦ Βαπτίσματος τί ἄλλο δηλώνουν; Γέννηση, ἀναγέννηση, ἀνάπλαση καὶ σφραγίδα ὀνομάζεται, κι ἀκόμη βάπτισμα, ἔνδυμα, χρίσμα, χάρισμα, φώτισμα καὶ λουτρό. Ὅλα δηλώνουν ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ πράγμα· Ἀρχὴ τῆς ὑπάρξεως αὐτῶν ποὺ ὑφίστανται καὶ ζοῦν κατὰ Θεὸν εἶναι τὸ Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος. Ἡ γέννηση λοιπὸν εἶναι φανερὸ ὅτι σημαίνει αὐτὸ καὶ τίποτε ἄλλο. Καὶ ἡ ἀναγέννηση καὶ ἡ ἀνάπλαση ἐπισημαίνουν μόνο ἐκεῖνο· Αὐτοὶ ποὺ τώρα γεννιοῦνται καὶ πλάθονται εἶχαν γεννηθῆ προηγουμένως καὶ ἐπειδὴ ἔχασαν τὴ μορφή τους, ἐπανέρχονται τώρα μὲ δεύτερη γέννηση στὴν πρώτη μορφή.Νὰ βαπτισθοῦμε σημαίνει νὰ γεννηθοῦμε κατὰ Χριστὸν καὶ νὰ λάβουμε ὕπαρξη καὶ ὑπόσταση, ἐνῶ δὲν ἤμασταν τίποτε.Αὐτὸ εἶναι τὸ ἔργο τοῦ Βαπτίσματος. Ἐλευθερώνει ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες, συμφιλιώνει τὸν Θεὸ μὲ τὸν ἄνθρωπο, κάνει τὸν ἄνθρωπο υἱὸ τοῦ Θεοῦ, ἀνοίγει τὰ μάτια τῆς ψυχῆς, δίνει τὴν αἴσθηση τοῦ θείου φωτός, μὲ λίγα λόγια προετοιμάζει γιὰ τὴν μέλλουσα ζωή.
(Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα, Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ἀποσπάσματα ἀπ᾿ τοὺς Α´ καὶ Β´ Λόγους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου