Του αγίου Λαυρεντίου του αρχιδιακόνου. Σήμερα γιορτάζουμε την παρρησία, το θάρρος και την παλληκαριά πού δίνει ο Χριστός σε όσους ξέρουν να Τον αγαπούν.
Επειδή ήταν διαχειριστής της Εκκλησίας, τον διέταξαν να παραδώσει τους θησαυρούς της. Ο Λαυρέντιος δέχθηκε, και μετά από λίγο επέστρεψε με μια μεγάλη φάλαγγα αμαξών, γεμάτες φτωχούς, ορφανά και αναπήρους. Και απάντησε στον ηγεμόνα ότι σε όλους αυτούς τους πάσχοντες είναι αποταμιευμένοι οι θησαυροί της Εκκλησίας, «ὅπου οὔτε σῆς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν» (Ευαγγέλιο Ματθαίου, στ' 20). Δηλαδή, όπου ούτε σκόρος, ούτε σαπίλα και σκουριά αφανίζουν αυτούς τους θησαυρούς, και όπου ούτε κλέφτες μπορούν να τρυπήσουν τους τοίχους αυτών των θησαυροφυλακίων, για να κλέψουν το πολύτιμο περιεχόμενο τους. Εξαγριωμένοι τότε οι ειδωλολάτρες, έψησαν το Λαυρέντιο ζωντανό, πάνω σε σιδερένια σχάρα.
Όταν ο τύραννος τον ρώτησε αν αισθάνεται άνετα στην πυρωμένη σχάρα, για να τον ειρωνευτεί και να επιτείνει το μαρτύριο του, ο άγιος με ηρεμία του απάντησε: Έχει ψηθεί από αυτή την πλευρά, μπορείς να με γυρίσεις. Αυτό το ήθος θάρρους, αγωνιστικότητας και παρρησίας, μαζί με ένα θεόπνευστο χιούμορ, διέκρινε αυτούς τους αρχαίους χριστιανούς μάρτυρες γιατί ήταν πλήρεις από τον πόθο του Χριστού. Αυτός ο πόθος τους γέμιζε χαρά ανεκλάλητη και γαλήνη, τέτοια γαλήνη πού είναι πάνω και από την ηρεμία πού φέρει το όποιο καθήκον. Οι άγιοι μάρτυρες ήταν όλοι Χριστός. Στην κάθε κακοπάθεια ας μην χάνουμε το θάρρος και την διάθεση να βλέπουμε τα πράγματα ως κέρδος πνευματικό. Πάνω απ όλα τον χριστιανό ορίζει η γενναιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου