Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και οι ημιμαθείς νεοέλληνες

Από τις λαμπρές φυσιογνωμίες πού σφράγισαν με την μαρτυρική και μαρτυριακή τους παρουσία τα μαύρα χρόνια της οθωμανικής σκλαβιάς, ως υπέρλαμπρον άστρον της Εκκλησίας, εθνομάρτυρας και ιερομάρτυρας ξεχωρίζει ο γενναίος άγιος των Ελληνικών Γραμμάτων, Κοσμάς ο Αιτωλός.

Γεννημένος στο Μεγάλο Δένδρο Αιτωλίας, μυήθηκε στα ελληνικά και τα Ιερά Γράμματα- άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους μέσα στους ρωμαίικους αγώνες- στο Κρυφό Σχολειό κάποιου Ιερομονάχου Γιαννέλου, στο ευλογημένο αυτό καταφύγιο και αναμορφωτήριο των σκλαβωμένων ελληνοπαίδων, πού οι σημερινοί φραγκοπροσκυνημένοι γραικύλοι το θέλουν μύθο και απάτη, υπακούοντας στις προσταγές μιας απνευμάτιστης αντίχριστης εποχής. Με την ιερή φλόγα του Χριστού και της Ελλάδας στα στήθια ο νεαρός Κώνστας- διότι αυτό ήταν το κοσμικό όνομα του αγίου- καταφεύγει στην Αθωνιάδα, όπου ως έλαφος διψασμένη ποτίζεται με τα ιερά νάματα της ελληνορθοδοξίας από φημισμένους διδασκάλους. Καταλήγει στην Ιερά Μονή Φιλοθέου, όπου χειροτονείται ιερομόναχος με το όνομα Κοσμάς.

Ο Κοσμάς, πνεύμα ανήσυχο και ανύσταχτο, με μόνη του έγνοια να τον κατατρώει η πνευματική και σωματική σκλαβιά του αδελφού, ο διαφωτισμός του σκλαβωμένου και εξαθλιωμένου Γένους, φτάνει σε υψηλά επίπεδα κατανόησης χρέους και αγάπης προς τον πλησίον. Απορρίπτει την καλογερική απομόνωση , χωρίς να εγκαταλείψει ποτέ τον καρδιακό ησυχασμό του μεγάλου ασκητή και θεωρεί εαυτόν ωφέλιμο , μόνο εκτός μοναστηρίου,στον αποστολικό και εθνεγερτήριο αμπελώνα. Υπακούει σε μεγάλη και εσωτερική κλήση να διδάξει και να διαφωτίσει τον σκλαβωμένο αδελφό, να ωφελήσει μάλλον, παρά να κρύψει τον λύχνον υπό τον μόδιον και να ωφεληθεί ο ίδιος . Με την πνευματική άδεια του Πατριάρχου Σεραφείμ ξεκινά τις φημισμένες περιοδείες του σε όλη την υπόδουλη Γραικία . Από την Πόλη ως τη Ρόδο και από την Κάρπαθο έως την Κέρκυρα. Από τη Βόρειο Ήπειρο ως το Αίγιο και από την Ικαρία έως την Κεφαλληνία και τη Ζάκυνθο!

Απ’όπου περνά στήνει σταυρό , συναθροίζει τους χριστιανούς, Έλληνες και αλλογενείς και τους μυεί στην ευσέβεια. Νουθετεί ιερωμένους και λαϊκούς, στηλιτεύει την αδικία και κηρύττει την αδιάκριτη αγάπη. Ο λόγος του ζωντανός, λαϊκός, αλλά ηρτυμένος άλατι Πνεύματος αγίου, παρακινεί προς μετάνοια, προς αλλαγή, διαφωτίζει, διδάσκει, παρηγορεί, μεταλαμπαδεύει πίστη, ελπίδα και αγάπη στον εξαθλιωμένο ραγιά. Επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην ίδρυση Ελληνικών Σχολείων, γιατί πιστεύει πώς μόνο δια των Ιερών και μάλιστα Ελληνικών Γραμμάτων παιδεύονται οι ευσεβείς χριστιανοί και βγαίνουν από τον ζοφο της αμαρτίας και της άγνοιας. Έγνοια του η ελληνική γλώσσα και η ορθοδοξία. Εξορκίζει τους αλλόφωνους να ομιλούν μόνο την Ελληνική, την γλώσσα του Ευαγγαλίου, την γλώσσα πού δόξασαν οι Σοφοί των ανθρώπων και οι Ιεροί Πατέρες. 210 Ελληνικά Σχολεία, 1.100 κατώτερα, 4.000 κολυμβήθρες, χιλιάδες φωτισμένες και σεσωσμένες ψυχές μαρτυρούν το τεράστιο ιεραποστολικό του έργο. Αξιοσημείωτη είναι η οικολογική του ευαισθησία και πρωτοπορία σε στιγμέςκαι χρόνια ανύποπτα από τα σύγχρονο προβληματισμό, αφού πίστευε και διακήρυττε πώς όταν ο άνθρωπος εγκαταλείψει τα δέντρα, δεν θα μπορέσει πλέον να επιβιώσει επι γης. Περίφημες επίσης είναι οι προφητείες του, πού ενθαρρύνουν και γεμίζουν πασχαλινές ελπίδες τους υπόδουλους και προβληματίζουν πολλούς, έως την σήμερον.

Ο άγιος έκανε εχθρούς μεταξύ των Εβραίων γιατί έπεισε τους Χριστιανούς να μεταφέρουν την ημέρα παζαριού από την ευλογημένη ημέρα της Κυριακής το Σάββατο. Ο φθόνος των χριστοκτόνων οδηγεί στην δωροδοκία του πασά του Βερατίου, ο οποίος συλλαμβάνει και απαγχονίζει τον σεβαστό σε Έλληνες, Τούρκους και αλλογενείς, ιεραπόστολο, στις 24 Αυγούστου 1779, στα εξήντα πέντε του χρόνια!

Ζούμε σε μια εποχή αμφιβήτησης των παραδοσιακών αξιών και των ιστορικών προσώπων, σε μια εποχή πού ύπουλα μια άνευ προηγουμένου κριτική ισοπέδωση των γεγονότων, οδηγεί στον χλευασμό των ιερών και των εθνομηδενισμό ενός καταπληγωμένου και αποπροσανατολισμένου γένους. Μια εποχή πού όχι μόνο δεν διακρίνει από την ισοπεδωτική της θεώρηση την ελληνορθοδοξία, αλλά ως πρωταρχικό στόχο έχει την εκρίζωση κάθε παρομοίου ιδεώδους από τα στήθη των τρομοκρατημένων και εξαθλιωμένων νεοραγιάδων, πού ονομάζονται νεοέλληνες. Η τρομοκρατία της οικονομικής κρίσης, η χρεωκοπία της πολιτικής ζωής, η ανάγνωση της ιστορίας με διαλεκτικό τρόπο και φίλτρα αντιχριστιανικά και ανθελληνικά από τους προσκυνημένους ιθύνοντες της παιδείας και του κράτους, δηλητηρίασαν την ψυχή και άμβλυναν το αισθητήριο του Έλληνα. Το Κρυφό Σχολειό είναι μύθος, η στάση της Μάνας Εκκλησίας στην σκλαβιά και την επανάσταση προδοτική, οι μάρτυρες του γένους φανατικοί, ο Χριστός θρησκειολογικό ανάγνωσμα, η γλώσσα η ελληνική έρμαιο σε απάτριδες αλχημιστές νεοδιδασκάλους, παραδομένους στο κόμπλεξ του γραικύλου, που ψυχανεμίζεται πως δεν θα γίνει ποτέ «εκσυγχρονισμένος» και «διαφωτισμένος» Ευρωπαίος και δείχνει ζήλο σατανικό ενάντια σε κάθε τι πατριωτικό από τυφλή εκδίκηση! Στα ελληνικά σχολεία μαθητεύουν αθώα ελληνόπουλα, γεμάτα ενοχικά σύνδρομα για την καταγωγή τους και την φυλή τους πού πληροφορούνται πώς οι πρόσφυγες πρόγονοι τους "συνωστίζονταν" κάτω από τα βάρβαρα φάσγανα ή έφερναν αμηχανία με τις "αντάρτικες" πράξεις τους σε "φίλους" κατακτητές και τυρράνους. Και μέσα σε όλα αυτά η μορφή του Πατροκοσμά παραγνωρισμένη και κακοποιημένη, την ίδια στιγμή πού υπερτονίζονται άψυχα, φράγκικα είδωλα ως διαφωτιστές των εθνών, άθεοι και μηδενιστές φιλόσοφοι της δεκάρας, που θέλουν τον άνθρωπο ξεκομμένο από τον Θεό, υποτελή ή υπεράνθρωπο κατά τα φληναφήματα ή τις κτηνώδεις αλλοδοξίες τους.

Η μορφή του Πατροκοσμά, οι μορφές των Αγίων Κολλυβάδων,του αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, των λαϊκών αγωνιστών και καπεταναίων του 21, τίθενται σε άνομη κριτική, ως ανυπόφορα λήμματα σε κοσμικές εγκυκλοπαίδειες. Δεν προβάλλονται για να εμπνεύσουν, να υποκινήσουν, να ωφελήσουν, να δώσουν ποταμούς δρόσου στην κάμινο της σημερινής ηθικής και πνευματικής κρίσης.

Ο νεοέλληνας κατήντησε ένα κράμα ημιμαθή ευρωπαίου και αγροίκου ανατολίτη. Μόνο όταν στραφεί στις ρίζες του, στην ρωμαίικη ελληνορθόδοξη του ταυτότητα θα ανακάμψει ηθικά και πνευματικά, θα ανακτήσει την πολιτισμική του ταυτότητα και διακριτότητα στο παγκοσμιοποιημένο στερέωμα, που θα σηματοδοτήσει την αντίσταση σε κάθε ψεύτικο και επιβαλλόμενο, σε κάθε απάνθρωπο και ανθελληνικό. 

Το πνευματικό μέλλον της πατρίδας , βρίσκεται μόνον στα δικά μας χέρια. Είμαστε Γένος με βαθεία παράδοση και πολιτισμό. Επαφίεται πλέον στο έλεος του Θεού και την δική μας πατριωτική ευθύνη, όχι μόνο το μέλλον, αλλά και η επιβίωση της ίδιας της φυλής μας. Η πνευματική εστία αντίστασης πού λέγεται άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ας είναι το αιώνιο πρότυπο μας.

π. Παντελεήμων Κρούσκος, Αύγουστος 2012