Σήμερα, τέταρτη Κυριακή των Νηστειών, ο πολύς και
δοξαστικός ευαγγελιστής Μάρκος μας παραθέτει ένα επεισόδιο θεραπείας ενός νέου,
πού μας εισάγει στην ατμόσφαιρα της νίκης του Χριστού πάνω στον διάβολο.
Είναι τα προοίμια του Σταυρού και της Ανάστασης.Προϊούσης
της μεγάλης τεσσαρακοστής, η Εκκλησία μας εισάγει στην μεγάλη αλήθεια της
κατάλυσης του Θανάτου.Όλη η σαρακοστή με τα χαρακτηριστικά ευαγγελικά
αναγνώσματα από το δεύτερο ευαγγέλιο, μας προδιαθέτει και μας μυεί στο μυστήριο
της εξουσίας του Σταυρού και της Ανάστασης. Έχουμε μια πρώτη αναμέτρηση εδώ. Ο
Χριστός ενώπιον του δαιμονιζομένου νέου, αναμετράται με τον σατανά, όχι ως ίσος
προς ίσον, αλλά ως παντοδύναμος θεός προς πνεύμα ακάθαρτον και δουλικόν , πού
πιστεύει και φρίσσει.
Η εικόνα μιλάει από μόνη της. Ο άνθρωπος αδύναμος και
μακρυά από τον Θεό, γίνεται υποχείριο του σατανά. Το παιδί αυτό, εικονίζει την
προ και κατά Χριστόν ανθρωπότητα πού ξέπεσε και έγινε δούλη στην σατανική
εξουσία.Ο Χριστός όμως με την καταλυτική και σωτηριώδη παρουσία Του, ανασύρει
την πεσούσα φύση μας από τον δαιμονισμό, τον θάνατο, τον ζόφο της αγνωσίας του
Θεού και την εισάγει πάλιν εις τον παράδεισον.
Στην ορθόδοξη ερμηνεία του θαύματος, δεν μας ενδιαφέρει
πρώτιστα, η φιλολογική διαμάχη και ο εξορθολογισμός του εν λόγω περιστατικού.
Αν δηλαδή ο νέος ήταν κατειλημμένος από δαιμόνιο, όπως θέλει ο Μάρκος ή
επιληπτικός σεληνιαζόμενος, όπως παραθέτει ο Ματθαίος. Το περιστατικό είναι
δυνατό και κραυγαλέο. Είναι η εξουσία του δαίμονα πάνω στον πεσόντα άνθρωπο και
η τελική νίκη του Χριστού, πού προαυγάζει τα του σταυρού τρόπαια.Είναι
πνευματική η εικόνα, κατηχητική, μυσταγωγική στην σωτηριολογία μας. Εύκολα ο
βασανισμένος άνθρωπος κάθε εποχής, αυτός πού μαστίζεται από τον δαιμονισμό των
παθών και της απελπισίας ταυτίζεται με τον νέο του περιστατικού. Εύκολα στους
αφρούς και τους σπασμούς του διαβλέπει την δική του κόλαση, την δική του αγωνία
να δεί την Αλήθεια και να βρεί τον θεό, τυρρανούμενος όμως κάτω από την φρικτή
εξουσία του σατανά, στον οποίο ελεύθερα παραδόθηκε ως υποχείριο. Από αυτήν την
αγωνία έρχεται ο πάλαι Πλάστης και νυν ελευθερωτής να τον λυτρώσει και να
δηλώσει δυναμικά την παρουσία, την παντοδυναμία Του, την τελική και οριστική
Του νίκη πάνω σε όλες τις βασανιστικές και θανατερές πραγματικότητες πού
δυναστεύουν το γένος μας.
Η μεγάλη Τεσσαρακοστή οδεύει προς το τέλος της. Μετά την
απελευθέρωση του δαιμονισμένου, ο Χριστός θα προαγγείλει στους μαθητές Του, το
Πάθος και την Ανάσταση Του. Θα τους καλέσει σε συμπόρευση, συσταύρωση και
συνανάσταση, θα μιλήσει για ποτήριο μαρτυρίου και βάπτισμα θανάτου. Θα θέσει
καθαρά , χωρίς ωραιοποιήσεις και στρογγυλέματα, την πορεία του αληθινού μαθητή.
Ο κόσμος θα απορρίψει τον Χριστό και θα θελήσει να θανατώσει και να εξαφανίσει
την Εκκλησία, τον λόγο και το έργο της.
Όμως πίσω από το ποτήριο του θανάτου , τις διώξεις και
την φρικτή αποδοκιμασία, θα λάμψει η ανάσταση και η συμβασιλεία. Η από πριν
νίκη του Χριστού. Αυτή θα φανεί στα προοίμια της δόξας Του, όταν θα αναστήσει
από τους νεκρούς τον Λάζαρο. Ο θάνατος λοιπόν ουκέτι κυριεύει. Η μαρτυρική του
Εκκλησία πού θα ζήσει τις αποκαλυπτικές και φρικτές μέρες του μαρτυρίου,
πορεύεται μαζί Του, από πριν νικήτρια και δοξασμένη στην αιώνια νίκη και χαρά.
ππκ 9-4-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου