...Ὑπάρχει μιά Κυριακὴ μέσα σὲ κάθε μέρα ...

 

Τρίτη
Τί ἔχει μιά Τρίτη ἐννιὰ Φεβρουαρίου
Μοῦ φαίνεται μιά ἄσημη ἡμέρα
Προσωποποίηση τῆς Ἄσημης Ἡμέρας
Οἱ ἄνθρωποι θὰ σηκωθοῦνε θὰ πλυθοῦνε θὰ ντυθοῦνε
θὰ φύγουνε γιὰ τὶς δουλειές τους
Καὶ τὸ 1903 ἐπὶ Παλαμᾶ
Καὶ τὸ 1933 ἐπὶ Παλαμᾶ
Πῶς ἦταν αὐτὴ ἡ Τρίτη ἐννιὰ Φεβρουαρίου
Πῶς ἦταν αὐτὲς οἱ ἄσημες ἥμερες

Κι ὅμως
Ὑπάρχει μιά Κυριακὴ μέσα σὲ κάθε μέρα
Κρυμμένη ἴσως σὲ κάποιο λεπτὸ σὲ κάποιαν ὥρα
Καὶ πιὸ πολὺ κρυμμένη στὴν ψυχὴ
(Σὲ μέρος ποὺ ἴσως ἔχουμε κι ἐμεῖς ξεχάσει)
Γιατί μιά ξεχασμένη μέρα
Δὲν παύει νὰ'ναι μιά μέρα τοῦ Θεοῦ
Μιά Τρίτη ἐννιὰ Φεβρουαρίου νὰ'ναι μιά μέρα
Νικηφόρου μάρτυρος Μαρκέλου Παγκρατίου
Νὰ 'ναι μιά μέρα Ὡραίων Ὀνομάτων
Ὀνόματα ποὺ ξέχασαν τὴ λήθη
Κλητοὶ αἰώνια μέσα σ' ἕνα Φῶς
Πού κάθε μέρα Ἑορτάζει
Μεσ' στὸ φῶς τῆς μέρας.

(Γιάννης Πατίλης, Εορτολόγιο)