Δεν
μπορώ να καταλάβω αυτή την καμπάνια της Ένωσης Αθέων Αμερικής να φύγει ο
Χριστός από τα Χριστούγεννα.Όταν δηλώνεις άθεος απλά τραβάς τον δρόμο
σου και αδιαφορείς. Γιατί υποτίθεται πώς άλλο άθεος και άλλο
αντιχριστιανός, εκτός αν τα μέλη της ένωσης έχουν κάνει την ταύτιση την
αφελή στο αμερικάνικο αφελές "επαρχιώτικο" μυαλό τους.
Και φυσικά ισχύει η μανία του διαφωτιστή και του πιό ενημερωμένου και έξυπνου από τον όχλο, αθέου.
Τέτοια ιεραποστολική διάθεση και ζήλο δεν έχω συναντήσει ουτε στους μισσιονάριους και στους χιλιαστές. Αν δεν γίνεις άθεος εν μια ροπή κατατάσσεσαι στο περιθώριο της διανοητικής ανυπαρξίας, αν όχι στους εχθρούς της ανθρωπότητας .
Θα ήθελα να κανακέψω πολλούς από αυτούς, όχι γιατί είμαι πιό έξυπνος και δοτικός αλλά διότι διαισθάνομαι την απέραντη μοναξιά τους μέσα σε ένα πλήθος υλισμού και καθημερινών μεριμνών, και την διακαή δονκιχωτική διάθεση να ανήκουν στις επάλξεις ενός ευγενούς αγώνα και ενός ιδανικού. Και ίσως όλες οι άλλες πόρτες ήταν είτε κλειστες είτε άγνωστες γι αυτές τις ανώριμες και ταραγμένες ψυχές.
Κυρίως εκφράζουν μια συγκινητική ημιμάθεια και μια αφοσίωση σε κακομασημένες θεωρίες, αποδεδειγμένες με στυγνό μαθηματικό τρόπο, πού σου παγώνουν την ψυχή, σαν τις ακούς.Τους διακρίνω σε διδασκάλους, γεμάτους από εωσφορικό υπερυψωμένο ανέραστο εαυτό, και θύματα, γεμάτα από οργή ανεξόδευτη σε άλλες γόνιμες επιχειρήσεις, κατασταλαγμένη και άχρηστη, σαν χείμαρρος πού ελίμνασε σε βαθιούς βάλτους και ζοφερούς.
Πάντως δεν χρειάζονται ιδιαίτερη προσπάθεια να διώξουν τον Χριστό από την φολκλορική χρυσοπαπασπαλισμένη φάτνη.Το πέτυχαν ο καταναλωτισμός και ο συρμός.
Και έρχεται η κρίση να σαρώσει και αυτά τα δύο τέρατα , για να τελειώνουμε πλέον με τις ψευδαισθήσεις και τις άλλες οδοντόκρεμες του 20 ου αιώνα.
Γενικά δεν έχω συνατήσει αθέους αντιμουσουλμάνους ή αντιβουδδιστές ή αντιπαγανιστές, ενώ αντιχριστιανούς πάρα πολλούς.Και φυσικά αντισημίτες όπου ο εβραϊσμός εφάπτεται με το παρελθόν του χριστιανισμού.
Αυτή η τάση μου γεννάει κάποιες σκέψεις: Στο χριστιανικό περιβάλλον καλλιεργείται ένας ευαγγελικός φιλελευθερισμός στο άτομο, ακόμα και στο παπικό κράτος και βία ή στον στυγνό πουριτανισμό, πού ευνοεί και συγχωρεί τις αντεξουσιαστικές ακραίες θεωρίες, πόσο μάλλον τις ευνοεί η ανθρώπινη ορθοδοξία. Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο για το τυφλό δουλικό ισλαμ ή για την χαλαρή μοιρολατρεία της ανατολής.Εκεί οι άνθρωποι δεν επαναστατούν.
Είναι αμαρτία.Όχι ηθικό παραπτωμα απλά. Είναι εκτός 'dna'. Αδιανόητο.
Από τους χριστιανούς απαιτείται πάντα συνέπεια: να περιθάλπουν αρρώστους, διαφορετικούς, φτωχούς, ξένους, να αγαπάνε αυτούς που τους διώκουν. Στον χριστιανό πού δεν μπορεί να σου φερθεί βίαια μπορείς να προσάψεις εύκολα αδιαφορία και όλα τα δεινά του κόσμου, γιατί είναι ο κήρυκας της αγάπης. Κατά κάποιον τρόπο αυτοί πού μας σνομπάρουν ή μας κατηγορούν αναγνωριζουν μια κάποια ανωτερότητα μας ως ΑΛΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ και μας αναθέτουν την διαχείριση των μεγάλων προβλημάτων του Ανθρώπου! Οι άλλες θρησκείες δεν έχουν να απολογηθούν σε κάτι. Καμιά φορά το δόγμα τους απαιτεί να δημιουργείς ασθενείς, φτωχούς και δυστυχισμένους.
Ο Χριστιανός γυρίζει το άλλο μάγουλο και ο Χριστός πεθαίνει στον σταυρό συγχωρώντας τους φονιάδες και τους υποκριτες.Επίσης περιθάλπει τις πόρνες και αγκαλιάζει λεπρούς και ασθενείς, απλοϊκούς και "λούμπεν", ενώ σχεδόν απαιτεί φτώχεια στο πνεύμα και θέτει ως επίκεντρο την καρδία αντί για τον παντοδύναμο νου. Σε ένα κόσμο θεωριών δυναμισμού, ανταρσίας, ελιτισμού, προοδου, ισχύος, ανωτερότητας, επιστημονισμού αυτό είναι ανανδρία, εξευτελισμός και οπισθοδρόμηση, αν όχι ανοησία και βλασφημία.Ποιό το κάλλος και η ισχύς, η αρμονία και ο ανδρισμός του σταυρωμένου μάρτυρα πού δεν σηκώνει την γροθιά ή δεν μεταχειρίζεται τον ψυχρό νου;
Τελος ο χριστιανός λατρεύει ένα συγκεκριμένο ιστορικό πρόσωπο σαν θεότητα: τον Ιησού Χριστό και όχι μια αφηρημένη υπέρτατη και υπερβατική έννοια. Το αφηρημένο είναι ο σκοπός και το κέντρο της πανθησκευτικής ενότητας των αλλών. Βολεύει γιατί είναι μεταχειρισιμο και πλαστικό στις μορφές πού θα δόσει ο παγκόσμιος δικτάτορας αύριο στο θείο. Το Συγκεκριμμένο είναι εγκληματικό εμπόδιο. Και πρέπει να φύγει από την μέση.
Και φυσικά ισχύει η μανία του διαφωτιστή και του πιό ενημερωμένου και έξυπνου από τον όχλο, αθέου.
Τέτοια ιεραποστολική διάθεση και ζήλο δεν έχω συναντήσει ουτε στους μισσιονάριους και στους χιλιαστές. Αν δεν γίνεις άθεος εν μια ροπή κατατάσσεσαι στο περιθώριο της διανοητικής ανυπαρξίας, αν όχι στους εχθρούς της ανθρωπότητας .
Θα ήθελα να κανακέψω πολλούς από αυτούς, όχι γιατί είμαι πιό έξυπνος και δοτικός αλλά διότι διαισθάνομαι την απέραντη μοναξιά τους μέσα σε ένα πλήθος υλισμού και καθημερινών μεριμνών, και την διακαή δονκιχωτική διάθεση να ανήκουν στις επάλξεις ενός ευγενούς αγώνα και ενός ιδανικού. Και ίσως όλες οι άλλες πόρτες ήταν είτε κλειστες είτε άγνωστες γι αυτές τις ανώριμες και ταραγμένες ψυχές.
Κυρίως εκφράζουν μια συγκινητική ημιμάθεια και μια αφοσίωση σε κακομασημένες θεωρίες, αποδεδειγμένες με στυγνό μαθηματικό τρόπο, πού σου παγώνουν την ψυχή, σαν τις ακούς.Τους διακρίνω σε διδασκάλους, γεμάτους από εωσφορικό υπερυψωμένο ανέραστο εαυτό, και θύματα, γεμάτα από οργή ανεξόδευτη σε άλλες γόνιμες επιχειρήσεις, κατασταλαγμένη και άχρηστη, σαν χείμαρρος πού ελίμνασε σε βαθιούς βάλτους και ζοφερούς.
Πάντως δεν χρειάζονται ιδιαίτερη προσπάθεια να διώξουν τον Χριστό από την φολκλορική χρυσοπαπασπαλισμένη φάτνη.Το πέτυχαν ο καταναλωτισμός και ο συρμός.
Και έρχεται η κρίση να σαρώσει και αυτά τα δύο τέρατα , για να τελειώνουμε πλέον με τις ψευδαισθήσεις και τις άλλες οδοντόκρεμες του 20 ου αιώνα.
Γενικά δεν έχω συνατήσει αθέους αντιμουσουλμάνους ή αντιβουδδιστές ή αντιπαγανιστές, ενώ αντιχριστιανούς πάρα πολλούς.Και φυσικά αντισημίτες όπου ο εβραϊσμός εφάπτεται με το παρελθόν του χριστιανισμού.
Αυτή η τάση μου γεννάει κάποιες σκέψεις: Στο χριστιανικό περιβάλλον καλλιεργείται ένας ευαγγελικός φιλελευθερισμός στο άτομο, ακόμα και στο παπικό κράτος και βία ή στον στυγνό πουριτανισμό, πού ευνοεί και συγχωρεί τις αντεξουσιαστικές ακραίες θεωρίες, πόσο μάλλον τις ευνοεί η ανθρώπινη ορθοδοξία. Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο για το τυφλό δουλικό ισλαμ ή για την χαλαρή μοιρολατρεία της ανατολής.Εκεί οι άνθρωποι δεν επαναστατούν.
Είναι αμαρτία.Όχι ηθικό παραπτωμα απλά. Είναι εκτός 'dna'. Αδιανόητο.
Από τους χριστιανούς απαιτείται πάντα συνέπεια: να περιθάλπουν αρρώστους, διαφορετικούς, φτωχούς, ξένους, να αγαπάνε αυτούς που τους διώκουν. Στον χριστιανό πού δεν μπορεί να σου φερθεί βίαια μπορείς να προσάψεις εύκολα αδιαφορία και όλα τα δεινά του κόσμου, γιατί είναι ο κήρυκας της αγάπης. Κατά κάποιον τρόπο αυτοί πού μας σνομπάρουν ή μας κατηγορούν αναγνωριζουν μια κάποια ανωτερότητα μας ως ΑΛΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ και μας αναθέτουν την διαχείριση των μεγάλων προβλημάτων του Ανθρώπου! Οι άλλες θρησκείες δεν έχουν να απολογηθούν σε κάτι. Καμιά φορά το δόγμα τους απαιτεί να δημιουργείς ασθενείς, φτωχούς και δυστυχισμένους.
Ο Χριστιανός γυρίζει το άλλο μάγουλο και ο Χριστός πεθαίνει στον σταυρό συγχωρώντας τους φονιάδες και τους υποκριτες.Επίσης περιθάλπει τις πόρνες και αγκαλιάζει λεπρούς και ασθενείς, απλοϊκούς και "λούμπεν", ενώ σχεδόν απαιτεί φτώχεια στο πνεύμα και θέτει ως επίκεντρο την καρδία αντί για τον παντοδύναμο νου. Σε ένα κόσμο θεωριών δυναμισμού, ανταρσίας, ελιτισμού, προοδου, ισχύος, ανωτερότητας, επιστημονισμού αυτό είναι ανανδρία, εξευτελισμός και οπισθοδρόμηση, αν όχι ανοησία και βλασφημία.Ποιό το κάλλος και η ισχύς, η αρμονία και ο ανδρισμός του σταυρωμένου μάρτυρα πού δεν σηκώνει την γροθιά ή δεν μεταχειρίζεται τον ψυχρό νου;
Τελος ο χριστιανός λατρεύει ένα συγκεκριμένο ιστορικό πρόσωπο σαν θεότητα: τον Ιησού Χριστό και όχι μια αφηρημένη υπέρτατη και υπερβατική έννοια. Το αφηρημένο είναι ο σκοπός και το κέντρο της πανθησκευτικής ενότητας των αλλών. Βολεύει γιατί είναι μεταχειρισιμο και πλαστικό στις μορφές πού θα δόσει ο παγκόσμιος δικτάτορας αύριο στο θείο. Το Συγκεκριμμένο είναι εγκληματικό εμπόδιο. Και πρέπει να φύγει από την μέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου