Προκαθάρωμεν ἑαυτούς, ἀδελφοί, τῇ βασιλίδι τῶν ἀρετῶν· ἰδοὺ γὰρ παραγέγονε, πλοῦτον ἡμῖν ἀγαθῶν κομίζουσα, τῶν παθῶν κατευνάζει τὰ οἰδήματα, καὶ τῷ Δεσπότῃ καταλλάττει τοὺς πταίσαντας· διὸ μετ' εὐφροσύνης ταύτην ὑποδεξώμεθα, βοῶντες Χριστῷ τῷ Θεῷ, ὁ ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, ἀκατακρίτους ἡμᾶς διαφύλαξον, δοξολογοῦντάς σε τὸν μόνον ἀναμάρτητον.
Διό μετ'ευφροσύνης ταύτην υποδεξώμεθα, μας
προτρέπει το σημερινό δοξαστικό.
Μπαίνουμε σε έναν πασχάλιο κύκλο
προετοιμασίας.
Για τον ορθόδοξο χριστιανό η περίοδος αυτή δεν είναι μόνο
περίοδος στερήσεων και θλίψεων, αλλά κυρίως περίοδος μυστικής,
αναφαιρέτου, πνευματικής χαράς.
Γιατί γινόμαστε πιό ταπεινοί,
περισσότερο καταλλακτικοί, στερούμαστε μετανοϊκά για να χωρέσουμε όλους
τους άλλους, ησυχάζουμε με την κοσμική και εκκλησιαστική έννοια.
Αυτό
είναι το χαρμολυπικό συναίσθημα της νηστείας και μακάρι να το καλλιεργήσουμε εντατικά , να το
αποκτήσουμε και να το κρατήσουμε γερά μέσα μας, ως την νύχτα την πάμφωτη
της δεσποτικής ανάστασης, της δεσποτικής χαράς, όπου θα εκραγεί εντός μας σε ευφροσύνη και πανήγυρη λύτρωσης και απαρχή νέας ζωής με τον Χριστό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου