Αντρας και Γυναίκα: Ισότιμοι.

 

Λέμε πώς η γυναίκα στην Εκκλησία είναι ισότιμη με τον άντρα. Αλλά ποιές είναι οι δωρεές και χάρες, πού την καθιστούν τέτοια και πολυτιμότερη σε πολλά από το ανδρικό φύλο; 

Ο Άντρας πλάστηκε από χώμα, από ύλη. Η γυναίκα όμως από την ύλη του ανδρός, από ευγενέστερα υλικά δηλαδή. Η γυναίκα παρήκουσε και έφαγε τον καρπό , επειδή είχε περιέργεια και προσωπικότητα. Ο άνδρας όμως τον έφαγε επειδή του το είπε η γυναίκα, δηλαδή όχι από δική του περιέργεια, αλλά από απλή χαζομάρα και εξάρτηση από το δικό της θέλημα.Δεν θέλω να πώ πώς ξεγελάστηκε, αλλά στον χαρακτήρα ήταν ατελέστερος από αυτην.Η γυναίκα άκουσε από τον Θεό πώς ο απόγονος της θα νικήσει την αμαρτία. Ο άντρας άκουσε από τον Θεό κάτι ευτελέστερο και πιό πρακτικό, ότι θα δουλεύει την γη. Στην γυναίκα δόθηκε η πνευματική επαγγελία και στον άντρα η πρακτική άσκηση.

Όμως , ας μην υποτιμάμε τον άντρα, αφού τα φύλα είναι ισότιμα. Ανάλογα,ο άντρας πλάστηκε από τον Θεό με ιδιαίτερη μέριμνα, αφού "έσκυψε και τον έπλασε και φύσηξε πνοή πάνω του". Η γυναίκα φτιάχτηκε από το πλευρό του άντρα όμως υστερότερα , καίτοι φτιάχτηκε από το πλευρό και όχι από το κεφάλι για να τον εξουσιάζει, ούτε από τα πόδια για να εξουσιάζεται, αλλ όμως είναι πλάσμα φτιαγμένο από τον άνδρα και ονομάζεται γυνή, πού σημαίνει γόνος.Ο άντρας άκουσε από τον Θεό , πώς η εξάρτηση της γυναίκας του θα είναι προς αυτόν και τέλος μπορεί η πνευματικότερη επαγγελία να δόθηκε στην γυναίκα και στον άντρα η πρακτική άσκηση, αλλά ο Σωτήρας γεννήθηκε στο φύλο άντρας, καίτοι ήταν απόγονος της Εύας.Τέλος, ο άντρας ονόμασε την γυναίκα, πράγμα πού σημαίνει πώς την είχε υπό την ποιμαντική του μέριμνα και φροντίδα. Και η ποιμαντική δεν είναι εξουσία, αλλά διακονία.Αλλά και μέχρι τον ερχομό του Χριστού και την γέννηση Του από γυναίκα, στον άνδρα ανατέθηκε η πνευματική μέριμνα για την πορεία της γυναίκας πρός το μυστήριο της τελείωσης και στην ευσέβεια.

Για αυτό και στον άντρα δόθηκε η Ιερωσύνη για να ποιμαίνει την Γυναίκα. Στην δε Γυναίκα δόθηκε η μητρότητα για να φέρνει στην ζωή τον άντρα.Και έτσι ο ένας έχει ανάγκη τον άλλο για να υπάρξει και στην φυσική ύπαρξη και την πνευματική τελειότητα.

Ο άντρας είδε την γυναίκα και παραδέχτηκε πώς ήταν όμορφη και καλή λίαν και αυτή πλάστηκε για να είναι σύντροφος του και βοηθός επί της γης. Η γυναίκα ανάλογα δεν είπε πώς αυτός είναι ο άντρας μου,ο καλός ή κακός άντρας μου, αλλά παραδόθηκε με μεγάλη ταπείνωση και αφοσίωση στην αγάπη και την συνεργασία. Στον μεν άντρα δηλαδή φάνηκε μία κάποια αδυναμία αφού ήθελε βοηθό,αλλά και κάποια κρίση αφού είχε το προνόμιο να δεί τί είναι όμορφο, στην γυναίκα όμως δύναμη ψυχής, πού σημαίνει η υπακοή και η αφοσίωση της και ηθική ανωτερότητα σε αυτο το σημείο.

Και οι δύο έχουν ίδια δικαιώματα στην σωτηρία. Και η ιερά ιστορία μιλάει για γυναίκες πού οδήγησαν τον άντρα τους στον Θεό. Ο Χριστός δε προσέλαβε κατά είδος μεν άρρεν, αλλά κατά φύσιν Άνθρωπον. Ανθρωπος σημαίνει άντρας και γυναίκα.Επίσης, όταν αμάρτησαν ενώπιον του Θεού έδειξαν και οι δύο κοινή αχαριστία και απείθεια, αφού ο μεν άντρας έριξε την ευθύνη στον Θεό διά μέσω της γυναίκας, η δε γυναίκα στον Θεό διά μέσω του όφεως.

Βλέπουμε λοιπόν πώς ο Θεός ισότιμα έπλασε τα δύο φύλα και δεν άφησε ούτε τον Άντρα, ούτε την Γυναίκα χωρίς προνόμια και ιδιαίτερες χάρες. Αλλά και στους δύο φάνηκε η αγάπη και η δόξα Του!