Όταν ήρθε ο Θεός στην γη δεν βρηκε επαξιο κατάλυμα και έτυχε ελάχιστης αναγνώρισης.Τον δεχτηκαν μόνο όσοι είχαν ταπεινή καρδιά και έλαβαν την σωτηρία.Με τον ίδιο τροπο είναι παντα το φως το ερχομενον στον κοσμο,το οποίο ελάχιστοι αναγνωρίζουν και αποδέχονται.Μας έδειξε την ακαταμάχητη δύναμη της συντριπτικής ταπείνωσης.Αναμετρήθηκε με όλους τους ισχυρούς θεούς του κόσμου και τα επιβλητικά είδωλα τους που τυραννούσαν την αξιοπρέπεια της ανθρωπινης καρδιάς και του μυαλού και συνέτριψε μια για παντα την αλαζονεία.Αληθινός Θεός είναι αυτός που έφτασε ως τον κατώτατο αδη της ζωής μας.Μετά την φάτνη όλοι οι θεοί του κόσμου αναγνωρίστηκαν ως εκδικητικά δαιμόνια των παθών μας,των οποίων η δύναμη τροφοδοτείται μόνο με την δική μας ανοησία.
Εδώ δεν υπάρχει ρομαντισμός.Θηρεύοντας πράγματα μεταφυσικά και θεωρητικά,καταφέρνουμε να τα ξεχνάμε ως δευτερεύοντα και ασήμαντα:την απλότητα,την φιλοξενία,την ολιγάρκεια,την εκούσια φτώχεια,την αγάπη που χρεωστάμε σε όσους βρίσκονται χωρίς κατάλυμα ή έχουν κρύψει τον πόνο τους στα πιο απόκρυφα σπήλαια του κόσμου.
Μετά την Γέννηση του Χριστού περιήρθη κάθε κάλυμμα και εξουσιάζει το Ιερόν Παράλογον και η Αμεσότητα. Οι βοσκοί συνομιλούν με τον ανοιχτό Ουρανό και με τα άγνωστα πλάσματα του. Οι μάγοι από την Ανατολή, ωσάν "σαλοί" εν Πνεύματι αγίω, ακολουθούν έναν Αστέρα ως την εσχατιά του κόσμου και όταν μπαίνουν στα Ιεροσόλυμα πηγαίνουν άμεσα στο παλάτι και ζητάνε από τον ...βασιλιά της Ιουδαίας να τους πει που βρίσκεται ο τεχθείς Βασιλεύς των Ιουδαίων.Που βρίσκεται ο διάδοχος του, που ο αληθινός Βασιλιάς, του οποίου η ύπαρξη καταργεί τον δικό του θρόνο ουσιαστικά. Χωρίς φόβο και διπλωματία και χωρίς να υπολογίζουν την εξουσία του τον ρωτάνε γι αυτό που εκείνος φοβάται περισσότερο. Εξουσιάζει το Νέον πλέον. Τα παλαιά παρέρχονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου