Χριστιανική ζωή και σαλότης

Η ζωή τών κατά Χριστόν σαλών ήταν μιά τελεία, ίσως καί ακραία εφαρμογή τής μωρίας κατά Χριστόν, πού είναι η πεμπτουσία όλου τού πνεύματος τού Ευαγγελίου. Δέν μπορούν, βέβαια, όλοι νά παριστάνουν τόν κατά Χριστόν σαλό, γιατί αυτό είναι ένα ιδιαίτερο χάρισμα καί μιά ιδιαίτερη ευλογία τού Θεού, αλλά όλοι μπορούν νά βιώσουν τήν κατά Χριστόν σαλότητα σέ μετριότερη μορφή καί ανάλογη προσαρμογή. Καί αυτό γίνεται αντιληπτό από τό ότι η ζωή πού έχει η Εκκλησία, ζωή τής αγάπης, τής πίστεως, τής εγκρατείας αποβλέπει καί εμπνέεται από ένα άλλο πολίτευμα, πού είναι σαφώς αντίθετο από τά ανθρώπινα πολιτεύματα... Η χριστιανική ζωή, χωρίς νά καταργή τήν λογική καί τίς αισθήσεις, κινείται πέρα από αυτές. ...

Όλη η χριστιανική ζωή, η νέα ζωή τήν οποία έφερε στόν κόσμο ο Χριστός είναι μία σαλότης γιά τήν λογικοκρατούμενη καί αισθησιοκρατούμενη κοινωνία.

Οι κατά Χριστόν σαλοί, πού έλαβαν από τόν Θεό τό συγκεκριμένο χάρισμα, έζησαν μέ μιά ακραία μορφή αυτήν τήν αλήθεια τής Εκκλησίας, αφού έκαναν τά πάντα γιά νά κρύπτουν τήν αρετή τους, νά αποφύγουν τήν τιμή τών ανθρώπων, καί νά τούς διορθώσουν μέ ιδιότυπους τρόπους, ακριβώς επειδή είχαν διαστρέψει τήν χριστιανική ζωή. Πραγματικά, η εκκοσμικευμένη κοινωνία γιά νά ξυπνήση από τόν λήθαργο καί τήν αφασία στήν οποία έχει περιπέσει, χρειάζεται εκκεντρικούς τρόπους.

...

Οι κατά Χριστόν σαλοί δείχνουν τόν δρόμο τής ευρέσεως τής πραγματικής ελευθερίας, τόν τρόπο ευρέσεως τού πραγματικού προσώπου. Αναλογικά, πρέπει νά συντονισθούμε σέ αυτό τό επίπεδο καί σ' αυτό τό μέτρο. Νά μή μάς ενδιαφέρη ποιά γνώμη έχει ο κόσμος, αλλά η γνώμη τού Θεού. Η αγάπη τού Θεού είναι μιά θεία μέθη. Καί αυτή η "νηφάλιος μέθη" είναι έρως. Αυτός ο θείος έρως είναι η όντως ζωή.

(Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου, Τό Πρόσωπο στήν Ορθόδοξη Παράδοση)