Μποϋκοτάζ στο σύνδρομο της ψωροκώσταινας

Δεν αρκείΈλληνες να κάνουμε μποϋκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα. Άς κάνουμε πρώτον μποϋκοτάζ στο ευρωπαϊκό μας ψώνιο.Εκεί που μας χρεωστούσαν τα τευτονικά γομάρια , τώρα μας ζητάνε και το βόδι,καταλάβατε;
Μπορεί να χιλιοτσαλακωθήκαμε, νά έχουμε και εμείς την λόξα του ευρωπαίου,την στάμπα του δυτικού ανθρώπου, να κατατρυχόμαστε από συμπλέγματα , να έχουμε σταυρώσει τα χέρια από καιρό και μάλιστα να έχουμε ξεπεράσει και την φάση ακόμα της μοιρολατρείας,γενόμενοι υπερμοιρολάτρες , να αλληλοτρωγόμαστε προγονικώ τω τρόπω, αλλά τί στο καλό, μιά σπίθα ελληνικής ψυχής και ατόφιας ρωμαίικης περηφάνιας, έχει μείνει μέσα μας ακόμα. Ή μήπως όχι;

Δεν φτάνει να μιζεριάζουμε και να καταριόμαστε την τύχη μας ή τους άρχοντες ημών και τους ιθύνοντας, πρέπει να πιστέψουμε εξ αρχής και πάλι, πώς μέσα σε αυτό το χάος,την απελπισία και την αδιαφορία, έχει μείνει τί το ελληνικό,μια γαϊδουροπερηφάνια ρωμαίικια πού πρέπει να μας διέπει και να μας χαρακτηρίζει σε όλες τις διαστάσεις και τάσεις της βιοτής μας. Γιατί και καλά να δεχτώ πώς είμαι ευρωπαίος,δυτικός,πολιτισμένος άνθρωπος πού ανήκω σε μια ευρύτερη ευρωπαϊκή γη και κοινότητα. Έτσι όμως και χάσω την πάστα,την ρίζα,το βαθύ και φλέγον ελληνικό δαιμόνιο , την ρωμαίικη περφάνια, έγινα ένας τζουτζές μέσα σε όλους τους άλλους. Και δυστυχώς αδιαμαρτύρητα και μοιρολατρικά οι περισσότεροι είμαστε άχρωμες ψηφίδες σε ένα βαβυλώνιο,ψυχρό,απρόσωπο τερατούργημα. Σ'αυτό συνηγορεί και η νεοελληνική μίζερη μας τάση να συγχέουμε ό,τι ελληνικό και πατροπαράδοτο και γνήσιο με το ξεπερασμένο,το χωριάτικο,το "επαρχιώτικο" και την ελληνική προοπτική και το μέλλον μου, με την κράτος,τις εξουσίες,την πολιτική κατάσταση,αγνοώντας ακριβώς πόσο "επαρχιώτες" και δουλοπρεπείς φαινόμαστε στο ευρωπαϊκό όμμα με τέτοια μπασταρδεμένη συνείδηση .
Θέλω να είμαι έλληνας από τα απλούστερα και πιό χυδαία ώς τα ανώτερα και άπιαστα και να έχω το δικαίωμα να είμαι ψωροέλληνας,όταν οι άλλοι είναι χρυσόκωλοι ευρωπαίοι.
Δεν καταδέχομαι να εξαρτάται το μέλλον μου, από τα κέφια μιας κλίκας βαρβάρων τραπεζιτών και διεκδικώ το δικαίωμα να βγάζω γλώσσα προκλητικά ενώπιον όλων των "ευρωπαϊκών θρόνων" και αυτοί να σέβονται τούτο το προκλητικό δικαίωμα και να το υποστηρίζουν.
Στήκετε στις παραδόσεις και διεκδικήστε το δικαίωμα σας να ξεχωρίζετε μέσα στον αχταρμά της παγκοσμιοποίησης. Δεν θέλω να είμαι ίδιος με τους άλλους. Ποιός με ρώτησε, άλλωστε; Άλλο ιδιος άλλο ισότιμος. Θέλω να ξεχωρίζω. Δεν είμαι το αρνί πού το πάνε για σφαγή και κουρά. Αρνιέμαι να με κάνετε κιμά!Αρ-νιέ-μαι!